Hallo allemaal! Welkom op onze blog.
Ik ben Charlotte en binnen enkele weken vertrek ik samen met Marlies, Marie en Kaat naar het mooie Zuid-Afrika. Op 4 februari komen we aan in Kaapstad. Vanaf daar rijden we door naar onze nieuwe thuis, Struisbaai. We zullen er logeren in het beachhouse van de familie Mostert, samen met Stephanie.
De eerste vijf weken zullen Marie en ik lesgeven in een fee school, een rijke school die veel faciliteiten en middelen heeft. De volgende vijf weken zullen we stage doen in een non-fee school. In die school zitten vooral leerlingen die uit de townships komen en die vaak in schrijnende omstandigheden leven.
Onze verhalen en avonturen zullen jullie allemaal kunnen volgen op deze blog.
Veel kijk- en leesplezier en hopelijk tot snel!
It’s not a goodbye, It’s a see you later!
25/04/2015 – 01/05/2015
Onze laatste week in Zuid-Afrika was er eentje met gemengde gevoelens. We gingen allemaal graag naar huis om onze vrienden, vriendjes en familie terug te zien. Toch beseften we dat we ons Zuid-Afrikaanse leventje hier heel hard gingen missen. De laatste dagen stonden dan ook vooral in het teken van afscheid nemen van mensen die toch wel een speciaal plaatsje in mijn hart hebben veroverd.
We zijn nog een laatste keer afscheid gaan nemen van de scholen en van de ouders van Stephanie die ons deze drie maanden super goed hebben opgevangen.
Ik zal steeds met een warm hart terugdenken aan alle momenten die ik samen met Kaat, Marlies en Marie beleefd heb. TOPTEAM! ♥
4 Februari 2015 1 mei 2015
De laatste schoolweek
20/04/2015 – 24/04/2015
Tijdens onze laatste schoolweek hebben Marie en ik weer enkele dagen bij de kleuters doorgebracht. Wat zal ik die kleine deugnietjes missen... :)
Op vrijdag heb ik samen met hen “melkschommel” gemaakt. Het viel me op dat de kleuters me zeer goed konden verstaan en dat ze de instructies goed opvolgden. Na het maken van de milkshake kregen ze allemaal nog een bolletje ijs als beloning. JOEPIE!!
Deze week was het ook tijd om afscheid te nemen van de leerlingen, leerkrachten en directies. Donderdag zijn we met vier naar de “saalbyeenkomst” van De Heide gegaan om iedereen te bedanken. We hebben allemaal ons beste Afrikaans bovengehaald om onze gedachten en gevoelens te verwoorden. Aanvankelijk had ik niet gedacht dat dit een emotioneel moment zou worden, toch zijn er heel wat traantjes gevloeid. Zelfs de directrice kreeg het moeilijk.
Vrijdag zijn we met vier naar de “saalbyeenkomst” in Laerskool geweest. Ook daar hebben we de leerlingen, leerkrachten en directie bedankt. Dit afscheid was minder emotioneel, maar toch ga ik de leerlingen van grade 6 missen. Na de bijeenkomst hadden ze voor ons taart en cake voorzien om ons te bedanken.
Vervolgens was het tijd om naar De Heide te gaan waar we onze schilderwerken hebben afgewerkt. Nadat we de laatste knuffels aan de leerlingen hadden uitgedeeld, hebben we ook cake en taart gegeten in De Heide. De leerkrachten hadden dit speciaal voor ons gemaakt met baie veel liefde. Op het einde van de dag werden we ook nog eens overladen met cadeautjes om ons te bedanken. Ook wij hebben de mentoren en directie bedankt met heerlijke Belgische chocolade.
Kaapstad
18/04/2015 – 19/04/2015
Aangezien Marlies, Marie en ik nog steeds niet op de Tafelberg in Kaapstad waren geweest, besloten we om het dit weekend van onze to do list te strepen. Vlakbij Longstreet, een hippe straat met leuke cafeetjes en winkeltjes, hadden we een hotel geboekt. Vrijdagavond gingen we naar een voetbalwedstrijd kijken in het stadion bij Green Point. Het was indrukwekkend om het stadion te bezoeken, maar de voetbalmatch viel toch wat tegen en we waren bijna de enige supporters in het stadion. De sfeer was dus ver te zoeken en daarom besloten we om na de eerste helft terug te keren naar ons hotel.
Zaterdag was het tijd voor het hoogtepunt van het weekend, DE TAFELBERG! Het weer was uitstekend en het uitzicht was oogverblindend. We hadden dus echt de juiste moment uitgekozen. Na deze prachtige ervaring maakten we nog een laatste toer door Kaapstad met de “Rooibus”.
Na de culturele uitstap van zaterdag was het zondag tijd om uit te rusten. Gelukkig had ons hotel een zwembad waar we konden genieten van het zonnetje. ’s Avonds zijn we nog een laatste keer in Waterfront geweest om Sushi te gaan eten. Onze laatste toeristische uitstap was dus zeker en vast de moeite waard.
Stageweek 8 – Ouders op bezoek in de scholen
13/04/2015 – 17/04/2015
Maandag brachten we samen met onze ouders een bezoekje aan beide scholen. Op die manier konden ze zelf de tegenstellingen zien en ervaren. Vervolgens gingen we samen met Emily van Education Connection naar de plakkerskampen om kleren uit te delen. Mijn ouders en de familie van Kaat hadden een hoop kleren ingezameld. De avond voordien hebben we alle kleren gesorteerd op geslacht en leeftijd. Hierdoor verliep het uitdelen zeer vlot. We hadden zoveel kledij, handdoeken, dekens… gegeven en toch was dit niet genoeg. Het doet pijn om te zien dat we niet iedereen hebben kunnen helpen…
Daarnaast brachten we ook nog een bezoekje aan de Joshua Tree waar ik jullie al eerder over heb verteld.
Maandag was het ook tijd om afscheid te nemen van mijn mama en papa aangezien voor ons de schoolweek opnieuw begon. Mijn ouders verbleven nadien nog twee dagen in Kaapstad.
De rest van de schoolweek hebben Marie en ik doorgebracht in graad 1. Het viel me ook deze keer weer op dat de leerkrachten hier heel vreemd omgaan met de leerlingen. Het ene moment worden ze enorm hard geslagen, omdat ze een zin op de verkeerde lijn schrijven, terwijl ze een andere moment heel liefdevol geknuffeld worden door de juffrouw. Ik vind dit soms zeer moeilijk om te vatten aangezien dit in België (eigenlijk ook in Zuid-Afrika) “not done” is. In zekere mate denk ik dat de leerkrachten niet altijd beseffen dat dit fout is… Ze zijn hier immers mee opgegroeid, maar ik keur dit zeker en vast niet goed. Toch hoop ik dat de directrice in de toekomst haar team meer en meer kan bijsturen om dit te voorkomen.
Tijdens de stage in graad 1 merkten Marie en ik dat er sommige leerlingen echt niet konden volgen. Zo wordt er bijvoorbeeld verwacht dat een leerling die net één dag de lessen volgt al mee kan lezen en schrijven. Natuurlijk gaat dit niet! Dus stelden we voor om deze leerlingen de volgende dag apart te nemen voor extra begeleiding. De leerlingen die normaal stil en terughoudend in de klas zaten, bloeiden helemaal open. Het doet de leerlingen duidelijk goed dat ze individuele begeleiding krijgen.
Mama en Papa in Zuid-Afrika
08/04/2015 – 12/04/2015
Na de tuinroute was het meteen tijd voor de volgende reis. Samen met mijn ouders heb ik Arniston, Hermanus, Bredasdorp en Struisbaai verkend. Ik heb hen zoveel mogelijk laten zien, zodat ze zich een beeld konden vormen van hoe mijn dagen er hier in Zuid-Afrika uitzien.
De eerste dag hebben we een mooie wandeling gemaakt aan de zee in Arniston. Donderdag was het tijd voor een bezoekje aan Bredasdorp. We hebben de plaatselijke supermarkt bezocht, ons favoriete restaurant en de Black Oyster Catcher, een mooie “wijnplaas” met een idyllisch uitzicht en heerlijke wijn. Vervolgens reden we door naar Hermanus waar we drie dagen mooie wandelingen in de natuur hebben gemaakt. Onderweg kwamen we mooie landschappen tegen die we nog nooit eerder gezien hadden. Daarnaast hebben we ook genoten van het zwembad in onze B&B.
Zondag reden we terug naar Struisbaai. Daar bezochten we de vuurtoren en het “Suidelijkste punt van Afrika”. Daarna hadden we met Marie, Marlies, de familie van Kaat en de familie van Stephanie afgesproken om met z’n allen te braaien. Het was mooi om te zien hoe iedereen zijn best deed om elkaar te begrijpen. Ik denk dat iedereen van deze heerlijke namiddag genoten heeft. Hopelijk kunnen we dit in de toekomst nog eens overdoen.
Tuinroute
01/04/2015 – 07/04/2015
Na 7,5 week stage was het eindelijk tijd voor twee weekjes vakantie. De Westkaap van Zuid-Afrika staat bekend voor haar befaamde tuinroute, ook wel de Garden Route genoemd. Samen met Marie en Marlies heb ik dit stukje van de westkust verkend.
Woensdagochtend vertrokken we richting Mosselbaai. Voordat we aan deze fantastische trip konden beginnen, hebben we eerst Kaat afgezet in Caledon, zodat ze samen met een vriendin uit België een paar dagen van haar vakantie kon doorbrengen.
Onze eerste stop maakten we in Mosselbaai. Daar hadden we gereserveerd in een kleine B&B. We hadden een zeer lange trip achter de rug en daarom besloten we om naar de gezellige haven te gaan waar we een hapje konden eten. We aten natuurlijk een van de vele specialiteiten van Zuid-Afrika: Yellow Tail. Heeerlijk! Nadien kropen we moe, maar voldaan in bed.
Donderdagochtend was het in Mosselbaai niet zo’n goed weer dus besloten we om door te rijden naar Oudtshoorn. Na een autorit van twee uur door de bergen en de prachtige natuur kwamen we aan bij onze volgende stop. Aangezien we nog iets te vroeg waren om in te checken, besloten we om de Cango Caves te bezoeken. De Zuid-Afrikanen vertelden ons dat we dit zeker en vast moesten doen. Ik vond het leuk om deze grotten te bezoeken, maar dit was voor mij niet het hoogtepunt van onze reis.
De nacht van donderdag op vrijdag werd ik plots heel ziek. Ik vermoedde dat ik iets slecht gegeten had, want ik voelde me heel erg slap, draaierig en mottig. Toen ik wilde opstaan, viel ik bijna flauw. Ik had dit eerst zelf niet door, maar Marie en Marlies vertelden me dat ik er lijkbleek uitzag. Het nadeel aan een roadtrip is dat je bijna elke dag verder moet rijden. Dus ziek of niet ik moest mee naar de volgende bestemming. We zouden de Cango Wildlife bezoeken, waar je cheeta’s kan aaien, maar dat stond voor mij jammer genoeg niet op het programma. Aangezien ik me nog steeds ziek voelde, besloot ik om twee uur in de auto te slapen.
Nadat Marlies en Marie de cheeta’s hadden bezocht, reden we door naar Plettenbergbaai. De heenrit verliep niet van een leien dakje. Ik was nog steeds ziek en daarbij reden we ook nog eens door een wolk in de bergen. We konden niet verder dan één meter zien, maar uiteindelijk zijn we veilig in het volgende dorp geraakt. We besloten om vroeg te gaan slapen, zodat ik de volgende dag hopelijk beter was.
Zaterdag voelde ik me al veel beter en omdat het mooi weer was, hebben we een lange strandwandeling gemaakt in de prachtige baai.
Na een drukke week verdienden we een ‘lazy sunday’. We besloten om naar het Welness Kurland Spa in Plettenbergbaai te gaan. Daar genoten we alle drie van een zalige massage, sauna, stoombad en lekker eten. Deze leuke dag sloten we af bij Ristorante Enrico. Dit gezellige restaurant ligt op een verlaten strandje, Keurboomstrand.
Maandag was het tijd voor één van de hoogtepunten van onze reis. We gingen naar Knysna Elephant Park. Daar mochten we de olifanten eten geven en aaien. Dit was een fantastische en unieke ervaring. Daarna reden we opnieuw naar Enrico om een lekkere pasta te eten. Toen we terug bij onze auto kwamen, zagen we dat onze auto een platte band had… Gelukkig heeft een vriendelijke Zuid-Afrikaan ons geholpen om het reservewiel er op te leggen.
Dinsdag was het weer tijd om na deze fantastische reis naar huis te rijden.
Naweek en Vakansie
01/04/2015
Dit weekend zijn we rustig thuis gebleven. We hebben gekookt voor de mama, papa, tante en nonkel van Stephanie en zaterdag hebben we nog een bezoekje gebracht aan de haven in Struisbaai. Daar hebben we natuurlijk geproefd van de plaatselijke specialiteit, Yellow Tail (vis).
Samen met de leerkrachten en directie van Bredasdorp Laerskool hebben we dinsdag het eerste kwartaal afgesloten met een gezellige braai. Het was fijn om de leerkrachten nog eens terug te zien.
Vandaag vertrek ik samen met Marie en Marlies naar Mosselbay. We zullen de eerste week van de vakantie een deel van de Tuinroute verkennen: Mosselbay, Oudtshoorn, Knysna, Plettenberg Bay…
Dit zullen we doen met ons oude autootje aangezien een auto huren zonder creditcard onmogelijk is in Zuid-Afrika. Het zal dus nog een spannende trip worden, maar we kijken er allemaal enorm naar uit!
Stageweek 7
23/03/2015 – 27/03/2015
Onze tweede stageweek in de Heide is al weer voorbij. In het begin vond ik het nog wat onwennig, omdat we nog niet goed wisten wat er van ons verwacht werd. Na de eerste week begin ik me hier steeds beter thuis te voelen.
Maandag hebben Marie en ik samen met Kaat en Marlies de hele school wat meer kleur gegeven. We hebben het logo van de school op de buitenmuur geschilderd en de jongens- en meisjes toiletten wat opgefleurd met een laagje verf. De leerlingen, directie en leerkrachten waren heel enthousiast. We mogen dus best wel trots zijn op het resultaat.
De andere dagen hebben Marie en ik geholpen bij de kleuters. Donderdag kregen we zelfs een eigen klas aangezien er een kleuterjuf ziek was. We hadden al veel geobserveerd en geholpen dus dit was geen probleem. :)
Vrijdag gingen we onze schilderwerken afwerken, maar de leerkrachten waren ons vergeten te vertellen dat de leerlingen de hele dag een ‘pretdraf’ hadden. Ze mochten verkleed naar school komen en hadden die dag geen les. Elke graad liep vervolgens met politiebegeleiding een toer door het dorp.
Nog een leuk weetje: De leerlingen vinden het heel speciaal dat we blond, glad en glanzend haar hebben. :D (zie foto)
Cape Town
20/03/2015 – 22/03/2015
Vrijdag vertrokken we na school naar Kaapstad, daar logeerden we bij de zus van Stephanie. We hadden een heel weekend vol leuke dingen gepland, want we wilden eens echt de toerist uithangen. Vrijdagavond besloten we het weekend in te zetten met een glaasje Zuid-Afrikaanse wijn en een lekkere braai die Tiaan (vriend van Stephanie) voor ons maakte.
Zaterdag stonden we vroeg op om met vier de boot naar het Robbeneiland te nemen. Op de ferry kon je Kaapstad en de Tafelberg zeer goed zien. We hebben allemaal genoten van de zon en van het prachtige uitzicht. Eenmaal aangekomen op het Robbeneiland reden we met de bus heel het eiland rond. Op die manier hadden we een duidelijk beeld van hoe het leven er vroeger was, maar ook van hoe de mensen er nu leefden. Vervolgens kregen we een rondleiding in de gevangenis waar Nelson Mandela 18 jaar van zijn leven heeft doorgebracht. De gids heeft zelf in deze gevangenis gezeten en hij stond nog steeds op de lijst van terroristen.
Na onze culturele uitstap gingen we samen met Tiaan en Stephanie cocktails drinken en sushi eten… hmmmm.
Zondag gingen we normaal gezien de Tafelberg beklimmen, maar door omstandigheden is dit jammer genoeg niet doorgegaan. :’( We hebben wel de ‘rooibus’ genomen en zijn hiermee door heel Kaapstad gereden. Ook de Tafelberg hebben we van dichtbij bekeken.
Onze to do list wordt elke dag korter, maar toch zijn er nog zo veel dingen die we graag willen doen en zien. Drie maanden is echt te kort om alle mooie en leuke plekjes van dit land te ontdekken.
Stageweek 6
16/03/2015 – 20/03/2015
Donderdag en vrijdag
Donderdag hebben Marie en ik weer een dag bij de kleuters geholpen. Deze keer stonden we bij andere kleuterjuffen en ik merkte meteen wat Marie dinsdag ervaren heeft. De leerkracht riep op de leerlingen en zei dingen zoals: “Als je nu je mond niet houdt dan vermorzel ik je.” of “Ik smijt zo meteen een schoen naar je hoofd.” Daarentegen was ze op sommige momenten wel lief voor de kinderen… Je merkt duidelijk dat de leerlingen hier niet raar van opkijken en dat ze dit eigenlijk gewoon zijn.
Het valt me ook op dat de leerlingen zich niet altijd kunnen uitleven. Wanneer ze knutselen in de klas moeten ze muisstil werken en tijdens de pauzes mogen ze niet te hard lopen/spelen.
Vrijdag stonden we weer in de lagere school, in graad 2. De leerkracht in deze klas was net afgestudeerd en pakte het helemaal anders aan dan de andere leerkrachten. Ze riep niet de hele tijd door de klas en daardoor luisterden de leerlingen niet altijd even goed. Ze zijn het immers gewoon dat een leerkracht kordaat optreedt. Ik was blij verrast te zien dat ze een beloningsysteem voor de leerlingen had uitgewerkt. Toch vonden de leerlingen het helemaal niet erg als er een zwarte bol achter hun naam kwam.
Vandaag mocht ik ook de leerlingen beoordelen voor het vak “Lewensvaardigheden” (Dit vak lijkt een beetje op leefsleutels). Ik kreeg telkens tien leerlingen mee en moest ze verschillende opdrachten laten uitvoeren. Ze moesten met een bal rollen en dribbelen. In het begin luisterden de kinderen zeer goed, maar na een tijdje waren ze dit beu en begonnen ze te spelen. Ik heb mijn beste Afrikaans dan maar bovengehaald en uiteindelijk is het me wel gelukt om ze op een rustige manier stil te krijgen. Ik begrijp ook wel dat het voor hen moeilijk is om een hele dag stil te zitten. Ze hebben het thuis niet gemakkelijk en daardoor kunnen ze zich moeilijk concentreren.
Woensdag
Woensdag zijn we weer naar de kleuterschool, Lesedi in het plakkerskamp geweest. Er waren enkele leerkrachten afwezig en daarom hebben ze ons gevraagd om te komen helpen. Kaat en ik stonden bij de allerkleinste kleuters, 2 tot 3 jaar. In het begin was het niet gemakkelijk om ze ‘mee’ te krijgen, want ze begrepen onze taal niet. Veel kinderen spreken namelijk Xhosa. Toch hebben we ze een leuke dag bezorgd door ze veel knuffels en liefde te geven. :) :)
Één kleutertje had in zijn broekje geplast. Het kindje kreeg geen propere kleren en moest een hele dag met een kletsnatte jeansbroek rondlopen… Kaat en ik vonden dit een beetje kindermishandeling dus hebben we het broekje uitgedaan en het laten drogen.
Maandag en dinsdag
Na vijf weken stage in Bredasdorp Laerskool was het tijd voor de non-fee school, De Heide Primêr. We werden hartelijk ontvangen en de directrice had al meteen een hele rooster voor ons uitgestippeld. Op die manier konden we meteen aan onze stage beginnen. Ze vertelde ons dat we altijd iets mogen veranderen als we hier nood aan hebben.
De eerste dag mocht ik observeren in grade 4. In deze klas zitten ongeveer 32 leerlingen. Ik heb me in het begin van de dag voorgesteld en heb ook enkele zinnen in het Nederlands gezegd. Zo konden de leerlingen zelf ondervinden dat Afrikaans heel erg lijkt op Nederlands.
De leerlingen zien er op het eerste zicht heel netjes uit in hun mooie uniformpjes, maar als je langer kijkt, zie je dat ze soms gescheurde en vuile kleren dragen. Daarnaast komt de meerderheid van de klas uit een gezin dat veel maatschappelijke en economische problemen heeft. Daarom krijgen de kinderen elke dag een warme maaltijd op school. Enkele kinderen nemen zelf boterhammen mee, maar op het einde van de week eten ze bijna allemaal op school. Het viel me op dat de school dezelfde leerboeken en leermaterialen heeft als Laerskool. Op dat vlak komen de leerlingen niets te kort.
Na de speeltijd bracht een leerkracht een leerling die al een uur in een boom zat naar onze klas. Hij wilde niet meer naar de klas komen en had zich daarom verstopt. Het verbaasde me dat ze pas na een uur merkten dat niet alle leerlingen in de klas aanwezig waren.
De volgende dag hebben Marie en ik samen in grade R geholpen, omdat de assistenten van de kleuterjuffen op dinsdag naar de Teachers College gaan. ’s Morgens krijgen alle leerlingen eerst pap. Daarna wordt er klassikaal geoefend op de dagen van de week, de maanden, de seizoenen... De kleuters moeten zelfs kunnen tellen tot 10… De leerkracht probeerde wel speelse werkvormen te gebruiken om dit in te oefenen. In tegenstelling tot de leerkracht van Marie die soms vreselijke dingen riep naar de kinderen, was deze kleuterjuf heel lief. Soms riep ze wel eens door de klas, maar dat doen alle leerkrachten hier in Zuid-Afrika. ’s Middags krijgen de kleuters opnieuw een warme maaltijd. Op die manier hebben ze zeker genoeg voeding om de dag door te komen. Ik vond het een heel leuke dag bij de kleuters. Ik heb veel kunnen helpen en heb hen ook foto’s van mijn familie getoond.
Naweek
13/03/2015 – 15/03/2015
Na een week vol nieuwe indrukken, ervaringen en gevoelens was het tijd voor wat ontspanning. Samen met Johannes en twee andere vrienden hebben we het weekend ingezet met een lekkere braai.
Zaterdag hebben we genoten van het zonnetje en zijn we in Struisbaai gebleven. We hadden allemaal wat nood aan een rustige en ontspannen dag.
Zondag was het weer tijd voor avontuur. De leerkrachten van de scholen hadden ons aangeraden dat we zeker eens naar Hermanus moesten gaan. Het mooie uitzicht, de prachtige natuur en het lekker eten was de perfecte combinatie om ons weekend in schoonheid af te sluiten. Hermanus staat bekend voor het spotten van walvissen. Jammer genoeg kan je ze alleen in augustus/september zien. Vanaf dan zitten er ongeveer 120 walvissen, momenteel kan je er maar drie spotten.
We hebben de dag afgesloten met een lekkere Belgische wafel in een klein restaurantje dat uitgebaat wordt door een Antwerpenaar. Daarna besloten we om terug naar huis te rijden.
De terugweg verliep niet zoals we gepland hadden. We volgden een andere route, omdat we onze afslag gemist hadden. Opeens kwamen we terecht op een zandweg waar we maar maximum 30km/u konden rijden. De weg zag er zo verlaten uit en het duurde ontzettend lang voordat we terug op een normale weg konden rijden. Uiteindelijk zijn we na drie uur veilig thuisgeraakt! Eind goed, al goed! ;)
Schoolweek 5
9/03/2015 – 13/03/2015
Maandag waren we nog steeds onder de indruk van wat er zondagavond gebeurd was. Samen met Cecilia van Education Connection hebben we hier even over gebabbeld. Ze probeerde onze zinnen wat te verzetten door ons positieve energie te geven. Ze vertelde ons dat dit een ervaring was die we nooit zullen vergeten en dat we onszelf hierdoor beter leren kennen. Handelingen die je spontaan doet in risicosituaties, zijn dingen waar je niet over nadenkt en die je vanuit je hart doet. Na dit gesprek hebben we de activiteiten voor deze week besproken en vastgelegd.
Dinsdag en woensdag zijn we mee op pad gegaan met Education Connection. Dinsdag hebben we samen met de “Copy Cats van Jezus” een bezoekje gebracht aan twee scholen in de Townships. In die scholen zitten heel arme kinderen die thuis heel weinig middelen hebben om te leven. De enthousiaste vrouwen van Education Connection doen dit elke week. Ze dansen, zingen en bidden samen met de leerlingen. Je ziet dat de kinderen hier enorm van genieten. Het geloof staat in Zuid-Afrika en dus ook in de scholen heel centraal. De kinderen leren al heel vroeg om te bidden en de hele schooldag staat vaak in het teken van God. Dit voelt nog steeds een beetje onwennig, omdat wij dit helemaal niet gewoon zijn.
Na het bezoek aan de kleuterscholen werden we weer verwacht op onze stageschool. We werden voortdurend aangesproken over het ongeval. Ze leefden met ons mee en vertelden dat zulke ongevallen jammer genoeg dagelijks gebeuren in Zuid-Afrika.
Woensdag zijn we samen met Emily van Education Connection “The Joshua Tree” gaan bezoeken. Dit is een project van Simon en Emily Wichall. Zij leiden jonge werkloze mannen uit de Townships op en zorgen ervoor dat ze een goede en degelijke job hebben. Van oude houten wijnvaten maken ze meubels, sleutelhangers, snijplanken... Heel knappe organisatie die arme mensen de kans geeft om een betere toekomst op te bouwen. We hebben deze organisatie dan ook meteen gesteund door een mooie houten sleutelhanger te kopen (zie foto).
Daarna zijn we met Emily de Township van Bredasdorp gaan bezoeken om kleren uit te delen. We keken hier allemaal enorm naar uit, omdat we zo zelf konden zien in welke leefomgeving sommige kinderen van de Heide Primêr leven. Het was heel confronterend om dit te zien. Ze wonen vaak met een heel gezin op 2m2 in golfplaten huisjes of zoals ze in het Afrikaans zeggen: in plakkershuizen. Toen we de kleren aan het uitdelen waren, heb ik eens vlug in het huisje gekeken. Er was bijna geen plaats om te bewegen en alle spullen lagen opgepropt in het huisje. Gelukkig heeft de overheid al enkele plakkershuizen vervangen door degelijke huizen. Elk jaar proberen ze dit te doen, maar jammer genoeg is er geen geld om dit voor alle gezinnen te bewerkstelligen.
Op straat gaven we de kinderen enkele spulletjes of kleren waar ze heel blij mee waren. Ik heb nog nooit een kindje zo gelukkig gezien met een handdoekje (zie foto). Het meisje lachte en danste in het rond van geluk. :)
Donderdag heb ik met enkele leerlingen een filmpje opgenomen. Dit gaat Ine gebruiken om in België aan haar leerlingen te tonen. De leerlingen van mijn klas waren enorm enthousiast en hebben het filmpje helemaal zelf vormgegeven! Ine gaat met haar klas hetzelfde doen en op die manier hebben de leerlingen hier ook een beeld van hoe het leven er in België uitziet.
Vrijdag was het tijd om afscheid te nemen van mijn klas en van de leerkrachten van Bredasdorp Laerskool. Onze mentoren en de directeur hebben we verrast met lekkere Belgische chocolade en aan de leerlingen hebben we paaseitjes uitgedeeld. Na de vele knuffels, een laatste lesje Frans en een dankwoordje van mij en van de leerlingen was het tijd om te vertrekken. Ik vond het wel erg om mijn klas te verlaten, want na vijf weken samen te werken, heb ik toch een leuke band gekregen met de leerlingen. Ik ga dus zeker nog afscheid nemen als ik terug naar België vertrek.
Paarl - Kaapstad - Franschhoek
06/03/2015 – 08/03/2015
Vrijdag vertrokken we na school weer meteen naar Paarl. Na 3,5 uur rijden, kwamen we eindelijk aan bij Tanya. We mochten weer met z’n allen bij haar gaan logeren. ’s Avonds waren we allemaal moe van de schoolweek dus besloten we om gezellig met z’n vieren iets te gaan eten en drinken om daarna op tijd in ons bedje te kruipen.
De volgende ochtend startten we de dag met een lekker ontbijtje in Paarl. Daarna gingen we samen met Stephanie, Tiaan en enkele vrienden naar een wijnfestival. Bij Boland Kelder kochten we een wijnglas, dit was je inkomticket voor de rest van de dag. Hiermee kon je ook op andere boerderijen wijntjes proeven en drinken. Elke ‘wijnplaas’ had haar eigen mini festivalletje waar je gezellig kon zitten en naar muziek kon luisteren.
Enkele weken geleden zijn we naar de rugbywedstrijd in Kaapstad geweest. Dit weekend was het ook tijd voor een beetje sightseeing in de hoofdstad van de provincie West-Kaap. We hebben vooral genoten van het mooie uitzicht in Waterfront en van de gezellige terrasjes langs het water die uitkeken op de Tafelberg. ’s Middags zijn we gaan eten in “Den Anker”, een restaurantje waar je typisch Belgische gerechtjes kan eten. Jammer genoeg was het eten niet wat we ervan verwacht hadden. Op dat vlak moeten de Zuid-Afrikanen nog heel wat leren. ;)
Na ons uitstapje vertrokken we weer naar huis, want we wilden graag voor het donker thuis zijn.
Terwijl we aan het genieten waren van de mooie landschappen in Franschhoek, moesten we opeens bruusk stoppen. Een vrouw kwam op het bergpad, waar je 120 km/u mag rijden, naar ons toegelopen en deed het teken dat we dringend moesten stoppen. Eerst vonden we dit zeer vreemd, maar een paar seconden later werd al meteen duidelijk wat er aan de hand was. Een bakkie lag helemaal omgekanteld op de weg. Naast het voertuig lagen vier volwassenen en twee kinderen op de grond. We sprongen meteen uit de wagen om de slachtoffers te helpen. De mensen waren helemaal in shock en bebloed, daarom gaven we hen onze handdoeken om hen warm te houden. In totaal waren er acht mensen betrokken bij het ongeval, drie van hen zaten vooraan in de bakkie en de andere personen zaten in de laadbak.
Marie en ik hebben ons ontfermd over de kindjes. Hun gezichtjes waren bebloed en ze waren helemaal in shock, één kindje huilde zachtjes. De kinderen zaten daar ook helemaal alleen. Niemand van de volwassenen troostte of knuffelde hen.
Marlies is met een rode handdoek de aankomende auto’s gaan waarschuwen. Hierdoor werden er mogelijk nieuwe accidenten voorkomen.
In het voertuig zaten nog twee andere mannen gekneld. Kaat heeft de hele tijd met hen proberen te praten om hen gerust te stellen en om hen wakker te houden. De mannen zaten zo vast dat we ze er onmogelijk uit konden halen. Ondertussen probeerde Stephanie de hulpdiensten te verwittigen, maar dit lukte helemaal niet, want niemand had namelijk bereik in de bergen…
Na 40 minuten waren de hulpdiensten eindelijk ter plaatse. Het leek wel een eeuwigheid te duren. De hulpverlener riep dat er maar één man in de auto zat en gaf alle gewonden een kleurcode (rood, oranje en groen). Iedereen zei dat er twee mannen in het voertuig zaten, maar hij benadrukte nogmaals dat het er maar één was en hierdoor wisten we allemaal hoe laat het was…
Toen de ambulance en de politie ter plaatse waren, besloten we om naar huis te rijden, want ze gingen de auto openbreken en de inzittenden bevrijden. Ondertussen zaten de kinderen nog steeds op de weg. We hebben echt moeten smeken om ze eerst weg te brengen alvorens ze de auto zouden openbreken.
De volgende dag hoorden we op de radio dat ook de tweede man overleden was... Dit ongeval heeft op ons allemaal een diepe indruk nagelaten. We wilden allemaal zoveel doen, maar toch waren we zo machteloos en afhankelijk van de hulpdiensten. Niemand van de volwassenen heeft iets tegen de kinderen gezegd, daarom wilden we ze heel graag knuffelen en vasthouden, maar omdat er zoveel bloed was, mochten we dit niet doen. Ik denk dat we nog vaak zullen terugdenken aan deze gebeurtenis… Ik vraag me ook nog steeds af of de twee mannen nog geleefd zouden hebben als de hulpdiensten er eerder waren…
Stageweek 4
02/03/2015 – 06/03/2015
Vrijdag
Enkele weken geleden zijn we een dagje gaan helpen in grade 5. Tijdens de les wilden de leerlingen enorm graag Franse woordjes leren. Vandaag werden we door twee meisjes van grade 5 verrast met een heel lief tekstje op het bord. De kleine foutjes hebben we hen natuurlijk vergeven. ;)
Donderdag
Donderdag mocht ik Marie en grade 1 vergezellen naar Checkers, een grote supermarkt in het dorp. Marie had de dag voordien verteld over het verkeer en vandaag was het tijd om de theorie om te zetten in de praktijk. “Hoe steek je veilig de straat over?” “Wat doe je bij een verkeersbord?” Ik vond dat de uitstap zijn doel een beetje gemist had. Er werd niet veel gewezen op de gevaren van het verkeer en de leerlingen liepen soms zonder te kijken de straten over.
De leerlingen moesten allemaal een boodschappenlijstje en wat geld meenemen. Aanvankelijk dacht ik dat het één grote chaos ging worden in de supermarkt… 90 kleintjes die hun winkelkarretje zelf mochten vullen… Gelukkig was de winkel voorbereid op hun komst. Uiteindelijk viel alles goed mee en waren we snel weer buiten.
Woensdag
Woensdag hebben we een dagje bij de kleuters doorgebracht. Ze waren heel enthousiast en we kregen dan ook meteen veel knuffels en kusjes. Het waren allemaal schatjes! We hebben geholpen met de computerles, met de knutselwerkjes en met sport hierdoor was onze dag heel gevarieerd. In Zuid-Afrika gaan de kinderen maar één jaar naar de kleuterschool. Daarna stromen ze door naar grade 1 (eerste leerjaar).
Dinsdag
Dinsdag was een zeer lange en vermoeiende dag, want er stonden heel wat zaken op onze planning. We vertrokken om 6.30u naar de scholen en om 18.00u waren we pas terug thuis.
Zoals ik jullie al vertelde in mijn vorige blogberichten, wordt er enorm veel aandacht besteed aan naschoolse sportactiviteiten in de school. Vandaag hebben we geholpen bij het zwemmen.
Daarna hadden we een afspraak met Cecilia van de organisatie Education Connection. Na het gesprek beseften we allemaal dat we heel graag zouden meewerken aan haar projecten. Cecilia is enorm gedreven en wil echt een verandering maken in de scholen. Knap! Binnen een paar dagen weten we weer meer over onze taak en zal onze stagerooster waarschijnlijk weer veranderen.
Maandag
Deze morgen ben ik voor het eerst met onze auto naar school gereden. Het rijden aan de linkerkant went zeer snel. Het was alleen nog wat moeilijk om de auto in de juiste rijstrook te houden, want het stuur staat heel los. Nog een leuk weetje voor familie en vrienden die ons in de paasvakantie komen bezoeken: Hier in Zuid-Afrika bestaat voorrang van rechts niet, maar de chauffeur die het eerste stopt, mag ook het eerst doorrijden.
Vandaag heb ik een klein lesje Frans gegeven aan mijn leerlingen van grade 6. Ze waren heel enthousiast en de leerlingen waren ook meteen stil. Normaal duurt het even voor ze stoppen met babbelen, maar ze waren meteen geboeid. Het gaf me veel voldoening dat de leerlingen zo geïnteresseerd waren, want in België is de interesse voor het vak Frans niet altijd zo groot... :)
Boathouse
28/02/2015 – 01/02/2015
De dagen vliegen hier echt voorbij… we hebben net ons vierde weekend in Zuid-Afrika achter de rug. Deze week hebben we van Stephanie een eigen auto gekregen waarmee we naar school kunnen rijden. Zaterdag reden we dan ook met “Jacob” (onze auto) naar de boerderij van Johannes en Nicolaas, want Johannes en Thys hadden voor ons een verrassingsweekend gepland. Na een klein uurtje rijden kwamen we aan op de “plaas”. Johannes gaf ons nog een korte rondleiding en daarna brachten we nog een bezoekje aan zijn papa. Het domein waarop ze wonen is enorm groot… we deden er zelfs vijf minuten over om van het begin van de oprit naar het huis te rijden.
Daarna was het tijd voor onze verrassing. We reden naar het “Boathouse”. Dit is een leuke bar aan het water waar je gezellig iets kan eten en drinken. Alvorens we met de boot gingen varen, aten we een lekkere pizza. We mochten ook allemaal op een “tube”, dat is een luchtkussen dat je achter de boot kan slepen. Het was super leuk, maar ik heb er toch enkele blauwe plekken aan overgehouden. De leuke dag hebben we afgesloten met een gezellig braai.
Stageweek 3
23/02/2015 – 27/02/2015
Onze derde stageweek is weeral voorbij. Deze week is er voor mij nog steeds niet veel veranderd. Ik heb weer geobserveerd in grade 6 en wat testen en schriften verbeterd. We zijn wel volop bezig met het samenstellen van een nieuwe stagerooster. Op die manier krijgen we wat meer ruimte om deel te nemen aan andere projecten zoals Education Connection.
Bredasdorp Laerskool had gevraagd of we dinsdagnamiddag een interview wilden doen voor de radio. Ik vond het wel een beetje spannend, want mijn Engels is niet zo goed en alles werd live gebracht. Uiteindelijk verliep het zeer goed en hebben we gezellig gebabbeld met Sandra, de radiopresentatrice.
Woensdag zijn Marie en ik gaan knutselen in grade 5. Juffrouw Lizbeth had gevraagd of we haar die dag een handje konden helpen. Voor mij was dit één van de eerste dagen dat ik me echt eens nuttig voelde. De tijd vloog voorbij, want we waren de leerlingen voortdurend aan het helpen. Ook de leerlingen vonden het zeer leuk om de “Belgische juffen” in hun klas te hebben. Enkele dagen later komen ze nog steeds vragen of we niet in hun klasje kunnen lesgeven. :)
Donderdag hadden we een gesprek met de directie van Laerskool, want we wilden graag eens een kijkje nemen in de kleuterklas (grade R) en daarnaast zouden we graag ons takenpakket uitbreiden door leerondersteuning te geven. De directeur zag dit niet echt zitten, want hij vermoedde dat de taal te moeilijk ging zijn en dat de leerlingen hierdoor verward zouden geraken… Uiteindelijk blijft onze daginvulling dus nog steeds hetzelfde…
Het valt me op dat de leerlingen veel snoepen en frisdrank drinken. In de school is er ook een winkeltje waar ze pizza, grote blikken cola, snoep en chips kunnen kopen… maar geen fruit. Ik vond dit echt heel gek om te zien, zeker omdat dit in Belgische scholen “uit den boze” is. Toen ik in het wetenschapslokaal kwam zag ik ook deze voedingsdriehoek hangen. (zie foto) Ik denk eigenlijk dat muffins en donuts daar niet thuishoren…
Maandag 23 februari
26 februari 2015
Maandag heeft Stephanie ons meegenomen naar haar oude middelbare school, "Gimnasium" in Paarl. We werden hartelijk ontvangen en kregen een korte rondleiding in de mooie en enorm grote school. Daarna zijn we naar de “saalbyeenkoms” gaan kijken. Hieraan merkte ik dat er heel veel aandacht aan sport wordt besteed. Er werden prijzen uitgereikt en er werd verteld over de komende sportevenementen.
Aangezien ik voor leerkracht secundair onderwijs studeer, vond ik het leuk om ook aan deze school eens een bezoekje te brengen.
Stellenbosch, Kaapstad en Paarl
25 februari 2015
Vrijdagnamiddag zijn we na school op de boerderij nog even de verjaardag van de oma van Stephanie gaan vieren. Daarna zijn we vertrokken naar Paarl. We logeerden er bij Tanya een goede vriendin van Stephanie en ’s avonds zijn we samen Sushi gaan eten!
Aangezien we in de week altijd om 5.45u opstaan, waren we vandaag ook vroeg wakker en besloten we te gaan winkelen in Kaapstad. Daarna kwamen Stephanie en Tiaan ons ophalen om naar de Rugbywedstrijd te gaan kijken. We supporterden voor de ploeg van Kaapstad, de STORMERS!
Zondag gingen we met z’n allen naar de kerk in Paarl. De dienst ging door in een feestzaal van een school, het was dus niet een mis die wij gewoon zijn in België. Er werd gebeden, gelachen en gezongen... heel leuke ervaring.
Daarna gingen we wijn proeven in Stellenbosch en bezochten we nog een markt waar je gezellig kon eten, drinken, winkelen… Super gezellig.
Het was weer een fantastische naweek!
Schoolweek 16 - 20 februari
25 februari 2015
Deze schoolweek verliep eigenlijk net hetzelfde als vorige week. Ik heb nog gewoon geobserveerd in de klas (grade 6) en heb weer niet veel kunnen helpen. Hopelijk volgende week beter!
We hebben deze week ook een gesprek met de directeur om de mogelijkheden in Bredasdorp Laerskool nog eens te bespreken.
Stephanie heeft ons enkele projecten voorgesteld waar we eventueel tijdens onze stage ook aan kunnen deelnemen. Het eerste project is Education Connection, deze organisatie bestaat uit een groep enthousiaste opvoeders, leerkrachten... die in scholen werken rond verschillende thema’s. Bijvoorbeeld contacten verbeteren met ouders, werken rond sport… Het tweede project #imagine is een festival voor jongeren die hun passie voor God samen willen delen.
Donderdagnamiddag zijn we naar de plaas (boerderij) van Stephanie haar ouders gegaan en hebben we gezellig samen gegeten. Haar mama heeft ons ook een deel van het slachthuis laten zien. Daarna moesten we weer naar school om te helpen bij de atletiekwedstrijd. De leerlingen van Grade R tot en met Grade 3 moesten hardlopen, verspringen en hoogspringen… heel schattig om de kleintjes te zien sporten.
Valentijn in Zuid-Afrika
17/02/2015
Nog even een kort berichtje over het weekend... :)
Tijdens het weekend hebben we niet veel gedaan. We waren heel moe van de schoolweek en daarom wilden we wat uitrusten. Zaterdag besloten we om te gaan fietsen en om Struisbaai wat te verkennen, maar ’s middags was de “krach” (de elektriciteit) opeens af en hierdoor konden we de garage niet openen. We zijn dan maar gaan wandelen… 3km naar de winkel en 3km terug. Zaterdagavond kregen we plots een berichtje van Johannes, hij kwam ons ophalen om samen te braaien met nog andere vrienden van Stephanie. We kregen alle vier een rode roos, omdat het Valentijn was.
Zondag hebben we wat voor school gewerkt en van het zonnetje genoten.
De eerste schoolweek
16/02/2015
Na een kleine week zonder wifi (internet) kunnen we eindelijk onze ervaringen delen met het thuisfront.
Onze eerste schoolweek begon maandag 9/02 om 05.45u. Het was nog even wennen om zo vroeg op te staan, maar uiteindelijk geraakte iedereen vlot uit zijn bed. Na een lekker ontbijtje van onze nieuwe mama Stephanie, konden we vertrekken.
In Laerskool Bredasdorp hebben de leerkrachten samen met de directeur om 7.10u een vergadering. Tijdens deze bijeenkomst wordt er gereflecteerd over de voorbije week en over de komende activiteiten. Daarnaast wordt er ook nog gebeden. Voor Marie en mij was dit wel even wennen, want in België doen we dit eigenlijk niet meer. Nadien gingen we naar de speelplaats om onze klassen op te halen. Ik sta in grade 6 (6de leerjaar) en marie in grade 1 (1ste leerjaar). We werden al meteen geknuffeld door de leerlingen. Zo lief!
De eerste week hebben we vooral geobserveerd in onze klassen. Er vielen me al meteen enkele verschillen op. De leerlingen zitten heel veel stil en krijgen weinig pauze. Als ik dit met België vergelijk, proberen wij toch meer activerende werkvormen te gebruiken. Daarnaast is het ook belangrijk dat de leerlingen presteren en luisteren. Ik heb het gevoel dat er niet veel gefocust wordt op het welbevinden en de betrokkenheid van de leerlingen.
In vergelijking met België staat Jezus en God hier zeer centraal in de opvoeding van de kinderen. Elke ochtend wordt er gebeden en de godsdienstlessen gaan over de Bijbel en Jezus. Terwijl er in België ook maatschappelijke thema’s aan bod komen. De leerlingen krijgen ook nog “Tools for life” lessen. De ouders vonden dat de leerlingen te weinig godsdienst krijgen op de school en hierdoor geven de ouders extra lessen op de scholen. Tijdens deze lessen wordt er uitgelegd wat de rol van Jezus in ons leven is.
Gedurende onze eerste schoolweek hebben we nog niet veel kunnen helpen in de scholen. Na enkele dagen was ik het stilzitten een beetje beu… Ik wou iets nuttig doen en daarom heb ik gevraagd of ik ergens mee kon helpen. Sindsdien mocht ik elke dag 50 Engelse schriften verbeteren. (Hierdoor schaaf ik mijn Engels ook nog wat bij. ;) ) Naarmate de week vorderde, mocht ik ook enkele keren toezicht houden in de klassen. Op die manier kon ik ook de leerlingen wat beter leren kennen.
Marie en ik hebben aan de directeur voorgesteld om een project over België te doen. We zouden graag het project met onze twee klassen samen uitvoeren, zodat de leerlingen van grade 6, de kinderen van grade 1 kunnen helpen. De directeur wist niet of hier tijd voor was dus dit is nog even afwachten…
Aangezien het vrijdag Valentijn was in de scholen, moesten de leerlingen geen uniform dragen. In de week voor Valentijn werden er brieven geschreven die op 14 februari werden uitgedeeld. Ik kreeg die dag rozen en vijf briefjes… super lief! :) In de namiddag gingen de leerlingen naar de “Valentynsdagviering” daar aten ze watermeloenen en nadien smeerden ze elkaar in met de watermeloenen. Dit is echt heel grappig om te zien. Ik heb ook zelf deelgenomen aan het “watermeloenengevecht”, de leerlingen vonden dit geweldig. Zelfs de directeur deed mee.
Naweek
10/02/2015
Zaterdag (7/02) zijn we naar de Black Oyster Catcher in Agulhas geweest. Dit is een wijnboerderij waar je gezellig kan eten en natuurlijk wijn kan proeven. Het was een heel leuke namiddag en het uitzicht was echt prachtig! We hebben er enkele Zuid-Afrikaanse wijnen geproefd en daarna hebben we samen een glaasje gedronken met een lekkere kaasschotel.
’s Avonds werden we uitgenodigd bij vrienden van Stephanie om te gaan braaien. We gingen Yellowtail eten, een overheerlijke vis die ze diezelfde ochtend nog gevangen hadden. Voordat we onze voetjes onder tafel konden schuiven, zijn we met een bakkie naar de top van de berg gereden. Daar hebben we een sundowner gedronken. Het uitzicht was echt prachtig!
Zondag werden we heel vroeg gewekt door Stephanie. We kregen 10 minuten om ons klaar te maken, want haar vrienden waren net gaan vissen en we mochten ook even mee op de boot. De boottrip was zeker en vast voor herhaling vatbaar.
In de namiddag zijn we de Arniston cave gaan bezoeken. Wauw! Weer super mooi!
We moesten heel snel zijn, want het water begon in de grot te lopen. (Spannend!) Daarna was het tijd om te eten (Wat gaan de dagen hier snel…).
Saambeur in liefde
08/02/2015
Vrijdag zijn we onze twee stagescholen gaan bezoeken. In de eerste school, Laerskool werden we heel hartelijk ontvangen door de directeur. We overliepen enkele praktische zaken, zoals de kledingvoorschriften, de stageklassen en de schooluren. Daarna gingen we naar een “saalbyeenkoms” die elke vrijdag plaatsvindt in de school. Tijdens deze viering worden er liedjes gezongen en prijzen uitgereikt. De leerlingen sporten zeer veel en daarom worden er elke vrijdag de winnaars van de week uitgeroepen. In de school wordt er ook veel belang gehecht aan de schoolcultuur, ze hebben een vlag, een schoollied, een uniform…
Tijdens de bijeenkomst gebeurde er iets wat ik nog nooit in België had gezien. De klas waarvan de meeste ouders naar het oudercontact komen, krijgen pizza’s. Op die manier probeert de directie de ouders te stimuleren om naar de scholen te komen.
Voor de scholen is het zeer speciaal dat er studenten uit België naar Zuid-Afrika komen en daarom hebben ze gevraagd of Marie en ik binnen enkele weken op de lokale radio een interview willen geven. Ze vertelden ons ook dat we volgende week in de plaatselijke krant komen.
Om elf uur was het tijd om de tweede school, de Heide Primêr te gaan bezoeken. Dit verliep helemaal anders… De directrice was zeer vriendelijk en gaf ons een rondleiding in de school. Het viel me op dat er veel kinderen gewoon rondliepen en niet in de klas zaten. De directrice vertelde ons dat er elke dag 1000 kinderen een middagmaaltijd krijgen op school, zodat ze zeker één keer per dag “goed” eten. We mochten in elke klas een kijkje nemen. De leerlingen en leerkrachten waren telkens heel enthousiast.
’S Avonds hebben we voor het eerst “gebraai” (BBQ). Stephanie had enkele vrienden uitgenodigd, maar uiteindelijk kwamen er meer en meer. Dat is blijkbaar typisch voor Suid-Afrikaners, iedereen is heel sociaal, spontaan en vriendelijk. Het was zeer leuk om kennis te maken met haar vrienden, want op die manier konden we ons Afrikaans nog wat bijschaven. Het lukt al goed om het Afrikaans te begrijpen, maar de taal spreken is nog wat moeilijk. Na de “braai” zijn we nog even naar een plaatselijk cafeetje geweest in Struisbaai om de avond in schoonheid af te sluiten. Het was een zeer gezellige braai!! :)
Totsiens!
Ons avontuur kan echt beginnen!
05/02/2015
Na een lange vlucht zijn we eindelijk aangekomen in Kaapstad. Stephanie en haar mama stonden ons al op te wachten. We werden heel hartelijk onthaald, Stephanie had zelfs een "welkom bordje" gemaakt. Hierdoor voelden we ons meteen welkom. :)
Toen we van de luchthaven naar onze nieuwe thuis, Struisbaai reden, vielen de scherpe tegenstellingen in Zuid-Afrika ons al meteen op. Langs de weg zagen we mooie, chique huizen. Dit in fel contrast met de townships waar een groot deel van de bevolking leeft.
Wanneer we aankwamen in het huis had de mama van Stephanie voor ons een typisch Zuid-Afrikaansgerecht, "Bobote" gemaakt. Dit is een ovenschotel met gehakt, kruiden... Baie lekker!!! :D Na deze maaltijd was het tijd om in ons bedje te kruipen, want het was een vermoeiende maar leuke dag.
De volgende dag zijn we Struisbaai gaan verkennen. We ontdekten al snel dat Struisbaai heel wat mooie plekjes had. Zo hebben we de vuurtoren in Algulhas beklommen en zijn we naar het zuidelijkste punt van Zuid-Afrika gereden. Nadien zijn we gezellig op het strand iets gaan drinken. We voelen ons hier al echt helemaal thuis!!
Morgen gaan we onze twee stagescholen, De Heide Primêr en Laerskool Bredasdorp bezoeken. Spannend!
Tot snel!
