Hallo!
Ik ben Marie, studente aan de lerarenopleiding Thomas More.
In februari vertrek ik samen met Charlotte, Marlies en Kaat naar Bredasdorp in Zuid-Afrika. We zullen er lesgeven in twee lagere scholen: Laerskool Bredasdorp (fee school) en De Heide Primêr (non-fee school). Samen met Charlotte start ik in Laerskool Bredasdorp. Na vijf weken maken we de overstap naar De Heide Primêr. Ik kijk er enorm naar uit om te vertrekken op 'die reis van my lewe'!
Tot snel!
Graad R - dinsdag 17 maart
Op dinsdag staan we bij Graad R (de kleutertjes) omdat er op deze dag geen assistentie aanwezig is voor de juffrouwen. In de klas waar ik terechtkwam, zitten 25 kleuters. 's Morgens krijgen zij pap. Hierna oefenden ze de dagen van de week, de maanden van het jaar, tellen tot 10, ... Het lijkt meer een eerste leerjaar dan een kleuterklas. Ik weet niet hoe het eraan toegaat op de andere dagen, maar voor spelen was er vandaag, behalve tijdens de speeltijd, niet veel ruimte. Rond 10u krijgen zij ook nog eens warm eten voorgeschoteld (brij van bonen en rijst). Ik denk dat ik nog moet wennen aan de aanpak van sommige leerkrachten hier. Deze kleuterjuf was duidelijk ook gesteld op rust en stilte in haar klas. Ze sprak dan ook veel dreigementen uit die steeds begonnen met 'Als je nu niet stil bent...' en vervolgens kwamen er uitspraken zoals: '... gooi ik deze blokken naar je hoofd.', '... verfrommel ik jou zoals ik dit papier verfrommel.', '... knip ik je lippen eraf met deze schaar.' en zo ging het de hele dag door. Zo'n uitspraken lijken me heel angstaanjagend voor kindjes van vijf jaar. Ik ben 21 jaar en ik kreeg al schrik, hoewel ze tegen mij wel heel vriendelijk was. Ik ben benieuwd naar volgende week dinsdag.
De Heide - maandag 16 maart
Vandaag was het zover, dag 1 op school 2! Deze week zullen we observeren in enkele klassen. Vandaag kwam ik terecht bij graad 5. In deze klas zitten 45 kinderen. De leerlingen kregen rekenen, biologie, geschiedenis en Afrikaans. Elke les verloopt hetzelfde. De meester is aan het woord en de leerlingen mogen alleen maar schrijven. Nergens wordt een bewegingstussendoortje, een stimulerende werkvorm, ... gebruikt. Ik schrok er dan ook niet van dat de meester me vertelde dat hij wat later was omdat hij nog een gesprek had gevoerd met een jongen die niet meer naar school wil komen. Bij bijna elk vak werd er van leerkracht gewisseld. De geschiedenisleerkracht was van mening dat er niet goed geluisterd werd en er teveel rumoer was. Daarom stormde hij maar naar achter in de klas en deelde een stevige mep uit aan een jongen die zogezegd teveel praatte. Ik zat met mijn mond vol tanden. Hij zag duidelijk aan mijn gezicht dat ik hier erg van geschrokken was en hij probeerde vervolgens zijn gedrag goed te praten. Het ergste is dat dit waarschijnlijk nooit zal verdwijnen. Ik liep regelmatig door de klas terwijl de leerlingen bezig waren met een taak. Ze vroegen dikwijls om wat uitleg, wat ik met plezier gaf. Ik had de indruk dat ze dit niet aan de leerkracht durfden vragen. Het zou me trouwens niet verbazen als de kinderen hier ernstige rugproblemen zouden hebben. Ze komen naar school met propvolle boekentassen die loodzwaar wegen.
Hermanus - zondag 15 maart
We trokken er vandaag opuit naar Hermanus. Na twee uurtjes in de auto kwamen we terecht bij een plaats die me sterk aan het Knokke van België deed denken. Hermanus is gekend voor het spotten van walvissen. Spijtig dat zij zich pas in september laten zien. We genoten van de stad aan de zee, aten een Belgische wafel bij een klein zaakje dat opgestart was door een Antwerpenaar. :) De terugweg werd wat spannend gemaakt doordat we verkeerd waren gereden. Op een gegeven moment kwamen we terecht op een zandweg die perfect bereden kan worden met een jeep of een stevige auto, maar aangezien onze Jacob een oud opeltje is dat graag rammelt, konden we maximum 30km/u rijden op een weg die eindeloos lang leek te duren. Gelukkig was het nog licht en geraakten we veilig thuis. ;)
ZON - zaterdag 14 maart
Vandaag konden we eindelijk nog eens genieten van een volop schijnende zon! Dat was nodig na vijf dagen met teveel regenbuien naar mijn zin. ;)
Grade 1 - donderdag en vrijdag 12 en 13 maart
Deze twee dagen zijn we weer een hele dag op school geweest. Donderdag gaf ik een lesje 'writing', begeleidde tijdens rekenen niveaugroepen op de mat en verbeterde werkboekjes. Vrijdag was het zover, de laatste dag op Laerskool. Ik kreeg veel cadeautjes, briefjes, tekeningen, knuffels en kusjes van de kindjes. Wat ga ik ze missen!!! 's Avonds hebben we het weekend ingezet met een gezellige braai. :)
Plakkerskamp - woensdag 11 maart
Dag 2 in het plakkerkamp. Deze keer om samen met Emily en Lois (medewerksters van Education Connection) kleren uit te delen aan de bewoners. Alvorens we hier toekwamen, stopten we onderweg bij 'The Joshua Tree'. Dit is een project dat Emily samen met haar man enkele jaren geleden in een garage kleinschalig opgestart heeft en nu uitgegroeid is tot een klein fabriekje. Mannen uit het plakkerskamp krijgen de kans om hier te komen werken en worden opgeleid tot houtbewerkers. Van oude wijnvaten maken zij allerlei spullen: tuinstoelen, tafels, kaasplanken, sleutelhangers, fotokaders, ... Er zaten prachtige spulletjes bij. Het opzet is om alles te recycleren. Na een kort bezoekje, reden we verder naar het plakkerskamp. We hadden twee vuilniszakken vol kleren bij. We begonnen te wandelen door de 'straten' en deelden kleren uit aan de mensen die we tegenkwamen. We hadden voornamelijk babykleertjes bij, die we grotendeels aan een crèche gegeven hebben. Aan het begin van onze tocht voelde ik me heel onveilig en overweldigd in het plakkerskamp. Overal liepen er honden rond (en ik ben sowieso geen fan van loslopende honden), maar dat was eigenlijk bijzaak. De omstandigheden waarin deze mensen leven zijn onvoorstelbaar. We waren al wel enkele keren voorbij plakkerskampen gereden, maar toen we er echt doorliepen besefte ik pas hoe extreem dit is. Deze mensen hebben letterlijk niks. We denken erover na om vanuit België een klereninzamelactie te organiseren zodat we pakketten kunnen opsturen naar hier.
Jesus Copy Cats - dinsdag 10 maart
Vandaag liepen we voor de eerste keer mee met een project van Education Connection. We ontmoetten vier enthousiaste vrouwen die zichzelf 'jesus copy cats' noemen. Zij namen ons mee naar twee kleuterscholen in het plakkerskamp (township). Toen we binnenkwamen, werd meteen duidelijk hoe geliefd deze vrouwen zijn bij de kleine kindjes. Van het blije gekrijs gingen we over naar zingen en dansen. Nadien vertelden de vrouwen het verhaal van Jona en de walvis (Bijbelverhaal). Je kan het waarschijnlijk al raden...dit project staat helemaal in het teken van Jezus en God. De naam 'jesus copy cats' is dus niet voor niets. Ze noemen zichzelf zo en willen van de kleintjes ook 'jesus copy cats' maken. Ik vind dit een fantastisch project omdat de kinderen de kans krijgen om zich uit te leven tijdens het zingen en dansen en omdat ze liefdevol omarmd worden, maar ik vind het nog steeds vreemd dat dit alles in het teken van Jezus en God moet staan. Elk kinderliedje gaat over Jezus/God en hoe goed Hij is. Eigenlijk hebben de kinderen geen keuze om al dan niet gelovig te zijn. Het wordt hen gewoon opgelegd en ze worden ermee grootgebracht.
Na deze interessante en leuke uitstap, trokken we nog verder naar Laerskool. Daar waren alle leerkrachten al op de hoogte van het ongeval dat tijdens het weekend gebeurd was. In de gangen werden Charlotte en ik aangesproken door verschillende collega's die graag wilden weten hoe het met ons gaat. Een juffrouw nam ons zelfs vast en zei dat ze voor ons zou bidden. Het is fijn dat ze zo begaan zijn met ons. :)
Education Connection - maandag 9 maart
Na een nacht vol voorbijflitsende beelden van het ongeval, waren we vandaag niet helemaal onszelf. We hadden 's ochtends een afspraak met Cecilia van Education Connection om te bespreken hoe de komende week bij hun organisatie voor ons zal verlopen. Toen zij bij onze aankomst vroeg hoe het weekend verlopen was, konden we natuurlijk niets anders antwoorden dan wat we gisteren hadden meegemaakt. Zij speelde hier meteen op in en deelde haar eigen ervaringen met ons. Ze vertelde ook dat het niet goed en tegelijkertijd wel goed is om zoiets mee te maken. Niet goed omdat het verschrikkelijk is om te zien, maar wel goed omdat we iets hebben kunnen betekenen voor de mensen. Ik moet er nog wat aan wennen dat God hier bij alles betrokken wordt. Cecilia zei voor ons een gebed op waarin ze "de Heer" bedankte dat hij zo goed is voor ons en dat "Hij" in ons leeft, maar dat we alleen onze deur moeten openzetten om "Hem" binnen te laten. Ik begrijp dat de mensen hier zo gelovig zijn omdat zij hier vanaf de geboorte mee grootgebracht zijn, maar als buitenstaander geeft dit soms een vreemd gevoel. Cecilia is wel een fantastische vrouw die zich volop wil engageren om ons te betrekken bij verschillende projecten. Ze was heel enthousiast over onze ontmoeting. We spraken af dat we morgen zullen meegaan naar twee kleuterscholen in het plakkerskamp (township) en woensdag samen met enkele leden van de organisatie kleren zullen uitdelen in het plakkerskamp. Ik ben ontzettend benieuwd hoe ik dit zal ervaren.
Vandaag is ook de laatste week op Laerskool ingezet. Wat vliegt de tijd!
Zaterdag 7 maart
Onze dag startte met een lekker ontbijt in Paarl. We moesten onze magen goed vullen alvorens we ons waagden aan een dag vol wijntjes. ;) Bij 'boland kelder' kon je een wijnglas kopen als 'inkomticket' en dit glas gebruikte je de rest van de dag om de wijn uit te drinken. Aan de toog kon je eerst de wijnen voorproeven, maar de rij mensen was zo lang dat we besloten meteen twee flessen te kopen. Er speelden enkele live bands terwijl een hele groep jonge en oudere mensen gezellig samen 'kuierden'. Hierna gingen we nog gezellig uit eten en kropen in ons bedje bij Tanya thuis. Zij heeft ons alweer ontvangen dit weekend. Wat een lieve en gastvrije vrouw!
Zondag 8 maart
Na een telefoontje aan Taxi Mario, maakten we ons klaar voor een shopdagje bij het shoppingcomplex 'Waterfront'. Opmerkelijk dat winkels zoals Zara en Mango een stuk duurder zijn dan bij ons. Op de benedenverdieping gingen we in vele winkels binnen, maar toen we op het bovenverdiep aankwamen, werden we overspoeld door winkels zoals Armani, Gucci, Louis Vuitton, ... niet voor onze portemonnee. ;)
Rond 17.30u vertrokken we terug richting Struisbaai zodat we nog op tijd thuis zouden zijn (ongeveer drie uur rijden). We waren een halfuurtje onderweg tot we plots een vrouw langs de weg zagen staan die teken deed dat we moesten stoppen. Stephanie ging meteen op haar rem staan, want we kwamen aan een bocht en vlak erachter had net een vreselijk ongeval plaatsgevonden. Bleek dat wij als tweede bij het ongeluk aankwamen. We stapten meteen uit, ons nog niet goed bewust van wat er aan de hand was. We zagen een bakkie dwars over de weg liggen, een kindje lag doodstil op de weg en enkele zwarte mensen zaten langs de kant. Toen we naderden zagen we pas hoe ernstig het was. In totaal waren er acht mensen betrokken bij dit ongeval. Drie van hen zaten vooraan en de vijf anderen zaten achteraan in de 'laadbak'. We vermoeden dat zij uit de wagen geslingerd zijn. Van de drie inzittenden kon een man zichzelf bevrijden. Twee anderen bleven gekneld zitten. Van de acht personen, waren er twee kindjes. Eentje hing helemaal onder het bloed. Zij zaten heel stil langs de kant van de weg, totaal in shock. We namen onze handdoeken uit de auto om de kinderen warm te houden. Ik bleef samen met Charlotte bij hen, Marlies stond met een rode handdoek wat verder op de weg te zwaaien zodat aankomende auto's zouden afremmen en Kaat bleef praten met de mannen die gekneld zaten in de auto. Ondertussen probeerde Stephanie Tiaan te bereiken want niemand had een signaal op zijn GSM om de hulpdiensten te verwittigen. Tiaan heeft dan de hulpdiensten opgebeld. Intussen was er nog een auto gestopt. Zij hadden zilveren dekens in hun auto liggen zodat we de andere gewonden ook warm konden houden. Na een halfuur, drie kwartier waren de ambulances en de politie eindelijk daar. De twee mannen in de bakkie zaten nog steeds gekneld en een van hen overleed ter plekke. Vandaag, maandag 09/03, hebben we gehoord dat de andere man later ook overleden is. Op het moment dat we uit de auto stapten, zijn we de mensen meteen te hulp geschoten zonder erbij na te denken. Het besef en de shock is bij mij pas gekomen toen de kinderen in de ambulance stapten en wijzelf weer doorreden. Op dat moment gingen ze ook de auto openbreken om de inzittenden te bevrijden. Ik vind het heel moeilijk om te beschrijven wat er door me heen ging en gaat. In België hoor je bijna elke dag dat er een accident is gebeurd en dat vinden we erg, maar eigenlijk beseffen we niet eens half hoe ingrijpend zoiets is tot je er middenin staat. Ik vond het erg dat de kinderen aan hun lot werden overgelaten. Er waren een paar mensen die niet heel ernstig gewond waren, maar zij zaten gewoon roerloos aan de kant te kijken naar de bakkie. Waarschijnlijk waren zij ook totaal in shock, maar het was hartverscheurend om die kleine jongetjes daar zo te zien zitten. Toen de ambulance, politie, ... er waren en ze de auto wilden openbreken om de inzittenden te bevrijden, hebben we bijna moeten smeken om de kinderen eerst in de ambulance te zetten. Ze begrepen precies niet dat zo'n beelden traumatisch kunnen zijn en voor altijd op het netvlies gebrand blijven. We stellen ons nu nog vragen zoals: "Stel dat de ambulances er vroeger bijwaren, hadden de twee mannen dan nu nog geleefd?" Het voelde als een eeuwigheid voordat er hulp kwam. Ik ben blij dat we allemaal iets hebben kunnen betekenen voor deze mensen, ook al konden we niet veel doen. Ik vond het heel moeilijk om dit allemaal neer te schrijven en heb het gevoel dat het allemaal 'warrig' overkomt, maar ik ga het toch zo laten staan.
Vrijdag 6 maart
Tijdens het eerste lesuur werd ik plots uit de klas gehaald door Charlotte en twee meisjes van graad 5 waar we vorige week hielpen met de knutselwerkjes (zie vroeger). Deze twee meisjes waren toen heel hard geïnteresseerd in de Franse taal en vroegen om enkele woordjes te vertalen. Toen ze ons vandaag binnenlieten in hun klas werden we aangenaam verrast. Ze hadden een lief Frans tekstje op het bord geschreven. (zie foto)
Vandaag en gisteren nam ik een leestest af bij de leerlingen. Zij zitten nog maar twee maanden in het eerste leerjaar en er wordt van hen verwacht dat ze (moeilijke) volzinnen kunnen lezen. Dit zou in België ondenkbaar zijn. De leerkracht las vorige week een boekje voor en drilde de zinnen bij de leerlingen. Ze las een zin voor, terwijl ze deze ook toonde. De leerlingen doen aan herkennend lezen. Na een tijdje kennen ze alle zinnen vanbuiten en proberen woorden te herkennen als ze een zin moeten lezen. Tijdens de leestest kwam elk kind individueel bij mij en toonde ik 24 zinnen (uit drie verschillende boekjes) die ze moesten lezen. Daarna schreef ik hun score op. Sommige kinderen blonken hierin uit en hadden nul fouten, maar de grote meerderheid scoorde zeer slecht. Voor mij is het raar om te ervaren dat zo'n methode gehanteerd wordt, maar ik veronderstel dat ze dit zo doen omdat dit op termijn misschien wel zinvol kan zijn.
Na schooltijd vertrokken we alweer voor een lange autotrip naar Paarl. Eerst hadden we het plan om uit te gaan in de studentenbuurt van Stellenbosch, maar wegens de toenemende vermoeidheid hielden we het uiteindelijk op een rustige en gezellige avond in Paarl.
Donderdag 5 maart
In het thema van 'road safety' trokken de drie klassen van graad 1 vandaag op uitstap naar 'Checkers'. We wandelden door de straten en brachten de theorie om in de praktijk: veilig de straat oversteken, letten op verkeerslichten en verkeersborden, ... Eenmaal bij Checkers (winkel vergelijkbaar met Carrefour) aangekomen, mochten de kinderen enkele inkopen doen. Ze kregen eerder deze week de opdracht om wat geld en een beperkt boodschappenlijstje mee te brengen dat mama of papa moest opstellen. Ze kregen wat hulp van het winkelpersoneel, maar de meesten liepen door de gangen alsof ze niets anders gewoon waren. Ik schrok ervan hoe vlot dit allemaal verliep. Ik heb de indruk dat de kinderen zich hier op jonge leeftijd zelfstandiger kunnen opstellen dan kinderen in België. Zij zouden bij een uitstap als deze nog heel veel hulp en begeleiding nodig hebben. Op een uurtje was alles in kannen en kruiken en trokken we verder naar de speeltuin waar de kinderen nog even konden ontspannen.
Woensdag 4 maart
Enkele dagen geleden vroegen we aan de directeur van Laerskool of we ook eens een dag in de kleuterschool mochten doorbrengen. Vandaag was de dag! Wat een lieve kleine kindjes! Hier gaan de kinderen pas naar school als ze 5 jaar zijn. Ze brengen 1 jaar door in de kleuterschool en maken dan de overstap naar de lagere school.
Dinsdag 3 maart
Deze week gaat het in mijn klasje over 'road safety'. Ik vertelde over het verkeer in België en Zuid-Afrika en verduidelijkte dit met prenten en tekeningen op bord. We praatten bijvoorbeeld over hoe je als voetganger moet oversteken (links, rechts, links kijken), maar een groot verschil is dat de voetgangers hier niet de zwakke weggebruikers zijn zoals bij ons. Zebrapaden zijn zeldzaam, dus mensen steken hier zomaar op eender welke plaats over. Auto's zijn op zo'n moment niet verplicht om te stoppen. Zij zijn 'de belangrijkste' weggebruiker en mogen gewoon doorrijden. Je ziet hier dus vaak mensen wachten in het midden van de weg.
De lessen eindigden om 13.15u. Hierna gingen we uit eten in Bredasdorp want om 14.30u moesten Charlotte en ik terug op school zijn om het zwemmen te begeleiden. We hebben vooral gepuft in 40°C (of zelfs meer) en toegekeken of er niemand verdronk. ;)
Om 16u hadden we een afspraak met Cecilia van Education Connection. We zullen haar en haar team vanaf volgende week ondersteunen met een van hun projecten. Wat dit exact inhoudt, weten we nog niet, maar dat zal snel duidelijk worden. Keep you posted!
Sfeerbeelden (spreken voor zich) - Zaterdag en zondag 28 en 29 februari
Rooster goedgekeurd! - Vrijdag 27 februari
Vandaag hebben we onze nieuwe rooster voorgelegd aan de directeur. Hij was meteen akkoord. We zullen nu minder uren draaien, maar deze wel nuttiger invullen. Joepie! :)
Vroem Vroem - Donderdag 26 februari
Sinds vandaag hebben we een eigen karretje! Onze Jacob (bijnaam) is een oude opel kadett. Het is de oude auto van Stephanie die nu wat opgeknapt is en nog heel goed rijdt! Links op de baan rijden en het stuur langs de rechterkant hebben, went heel snel. Ik heb ook al enkele keren met een 'bakkie' gereden. Ik zou er graag zelf een hebben, maar ik vrees dat dit niet zo goed in het straatbeeld van België past. ;)
Vandaag heb ik voor het eerst een eigen lesje gegeven. De juf en ikzelf waren er heel tevreden over. In het Engels lesgeven gaat heel vlot en ik kijk ernaar uit om dit meer te doen! Morgen mag ik leerlingen begeleiden die moeilijkheden hebben met rekenen. Het co-teachen krijgt meer en meer de juiste invulling.
Charlotte en ik hebben ook een gesprek gehad met de directeur over de invulling van onze komende stageweken op Laerskool. Momenteel start onze dag om 07.10u en eindigt die om 14.15. Omdat we de voorbije weken vooral geobserveerd hebben, kan je je wel inbeelden dat dit lange dagen zijn. We hebben afgesproken dat wij een rooster zullen opstellen met andere uren zodat we niet meer zo'n lange dagen hebben en de uren dat we aanwezig zijn, zinvol kunnen invullen (door lesjes te geven, leerlingen te begeleiden, ...) Zo hebben we ook nog voldoende tijd om dit voor te bereiden. :)
Woensdag 25 februari
Vandaag hielpen Charlotte en ik een hele dag in de klas van juf Lizbeth. In de hogere graden hebben de leerlingen voor elk vak een andere leerkracht. We hielpen mee in 3 verschillende klassen aan telkens dezelfde opdracht. De kinderen moesten de werking van de gewrichten van de hand nabootsen aan de hand van een knutselwerkje. Ze knipten de vorm van een hand uit papier, knipten rietjes in stukjes (deze stukjes stelden de gewrichten voor), plakten deze op de hand en staken door elk 'gewricht' een touwtje. Wanneer je aan het touwtje trok, bewoog de hand. (zie foto voor het resultaat)
's Avonds waren we uitgenodigd bij Annette en Albert. Wij dachten dat zij de tante en nonkel zijn van Stephanie omdat zij zei dat we gingen eten bij haar 'tannie' en 'oom'. Blijkbaar zeggen ze dat gewoon tegen vrouwen en mannen zonder dat het de betekenis heeft zoals bij ons. Annette en Albert zijn de ouders van een vriendin van Stephanie. Wat werden we hartelijk ontvangen! Annette had haar kookkunsten getoond in een driegangen menu. Ik had het gevoel dat ik in een sterrenrestaurant aan het eten was. Ook zeer vriendelijke en aangename mensen! We hebben hen op onze beurt uitgenodigd om ook eens bij ons te komen eten. :)
Little kitty cat - Dinsdag 24 februari
Vandaag terug op Laerskool te Bredasdorp. Zoals eerder gezegd, maakte ik vandaag de overstap naar de Engelse klas van Grade 1. Wat een schatjes! Ik zette nog maar 1 stap binnen en werd al overladen met knuffels van 27 kleintjes. Ik merkte meteen dat de communicatie met deze kinderen veel vlotter verloopt dan met de kinderen van de Afrikaanse klas. Uiteraard blijf ik het Afrikaans oefenen. :) Ik las het boekje 'little kitty cat' voor en zong enkele liedjes met hen. Ik heb deze hele dag mee kunnen participeren en had hier echt een goed gevoel bij. Dit is zoals ik mij het 'co-teachen' had voorgesteld. Het is fijn dat de juf me overal bij betrekt. De juf van de Afrikaanse klas deed dit ook, maar dit ging wat moeizamer. Morgen gaan we knutselen in de klas van juf Lizbeth en overmorgen mag ik voor de eerste keer zelf een lesje geven. Ik heb er al ontzettend veel zin in. :)
Om 15u werden we terug verwacht bij de radio. Deze keer was Sandra wel aanwezig en konden we het interview in het Engels live op de lokale radio brengen. Dit was een unieke ervaring. Ook al was het 'maar' een kleine studio en voor de lokale radiozender, toch had ik wat zenuwen. Die bleken achteraf echter niet nodig te zijn.
.Gimnasium - Maandag 23 februari
Stephanie laat ons elke dag een stukje meer van haar leven zien. Vandaag reden we naar de middelbare school 'Gimnasium' te Paarl waar zij zelf school gelopen heeft. Wauw, wat een gigantische school! Het deed me meteen denken aan de typische Amerikaanse 'high schools' zoals die in de films voorgesteld worden. We groetten verschillende oud-leerkrachten van Stephanie en gingen ook even langs het kantoor van de directeur. Alweer.. wauw, wat een kantoor! Ten opzichte van de verschillende leerkrachten, toonde de directeur niet zoveel interesse. Op deze school zitten veel kinderen die van verre dorpen komen en tijdens de week overnachten in 'het koshuis'. Dit is hetzelfde als een internaat bij ons.
Onze middagmaaltijd namen we in 'Tea under the trees' te Paarl. Wat een fantastische en mooie plaats! Zie foto's. ;)
The holy bible - Zondag 22 februari
Om 9u stonden we klaar om een kerkdienst bij te wonen. Deze bleek niet plaats te vinden in een kerk zoals wij ze kennen, maar wel in de zaal van een school. Toen we binnenkwamen was ik verrast door het grote aantal jonge mensen. Het leek eerder een bijeenkomst van een groep vrienden dan een kerkdienst. Na een tasje thee/koffie en wat gezellig gebabbel onderling werd de dienst gestart. Nadat de (jonge en moderne) pastoor enkele woorden had gesproken (en zijn bijbelapp op zijn iphone gehanteerd had) werd er gezongen met een live band. Iedereen stond recht en zong mee uit volle borst. De lyrics werden geprojecteerd op een scherm. Het gaf me kippenvel om iedereen zo passievol te zien zingen met de armen gespreid of de handen in bidhouding, zich helemaal overgevend aan God. Het was mooi om te zien dat al deze jonge, en ook enkele oudere, mensen zich opstelden als een grote gemeenschap, familie.
Hierna namen Stephanie en Tiaan ons mee naar "vredenheim angel's" te Stellenbosch. Dit is een leeuwenpark gecombineerd met een wijntasting. We dachten dat we met leeuwenwelpjes konden spelen, maar dat bleek in dit park niet mogelijk. Normaal gesproken gaan we dit een van de komende weekends nog doen. We zagen wel enkele prachtige leeuwen en tijgers. ;) Na het nuttigen van enkele wijnproevertjes, trokken we verder naar Root 44, een gezellig en druk bezochte overdekte markt met een uitgestrekte 'tuin' waar je een hapje kan eten of iets drinken. Charlotte, Kaat, Marlies en ik kochten een toepasselijke t-shirt voor de vele braais die we al gedaan hebben en de ongetwijfeld vele braais die er nog aankomen. ;) (zie foto)
Na deze drukke dag kuierden we nog even bij Tanya en kropen we in ons bedje.
GO STORMERS! - Zaterdag 21 februari
Helaas... Vandaag werd ik wakker rond 05.45u. Mijn ritme is al helemaal verdraaid dus uitslapen in het weekend zit er niet in. We maakten een ontbijtje en nadien reed Tanya met ons naar the mall om te shoppen! In de laatste vijf minuten van ons urenlang bezoek aan het shoppingcenter zag ik plots een mooi wit kleedje hangen. Ik twijfelde eerst nog of ik het zou passen (had ik absoluut geen zin meer in) maar gelukkig deed ik het toch! Met deze opbrengst sloten we ons winkelbezoek af. ;) Stephanie kwam ons oppikken samen met haar vriend Tiaan om naar de eerste rugbymatch van dit seizoen te gaan kijken! STORMERS vs. BLUES. Wij stemden -uiteraard- voor de winnende ploeg uit Kaapstad, de STORMERS. Het was een erg leuke ervaring om dit grootste evenement te mogen meemaken. Ook heel indrukwekkend om de bergen vanachter het stadion te zien oprijzen.
Happy birthday to you, happy birthday to you, ... - Vrijdag 20 februari
Alweer een "saalbyeenkoms" bijgewoond vandaag. Blijkbaar vindt dit elke vrijdag plaats en heeft het een vaste plek in de uurrooster. Net zoals de vorige keer kwamen alle leerlingen en leerkrachten samen in de zaal om liedjes te zingen, medailles uit te reiken voor knappe sportprestaties, de jarigen van de week te vieren, ... Na schooltijd reden we naar de boerderij van Stephanie's ouders. Haar oma werd 88 jaar en dat moest gevierd worden met veel taart, cake, thee, ... Nadat onze magen gevuld waren, trokken we verder voor een drie uur durende autotrip richting Paarl om er het weekend door te brengen. Eens aangekomen, gingen we eerst snel 'hallo' zeggen tegen de ex-collega's van Stephanie en trokken we snel (met een uitgedroogd gevoel) verder naar een terrasje waar we hadden afgesproken met Tanya. Zij is een vriendin van Stephanie die ze heeft leren kennen via de kerk. We mochten bij haar en haar -gevaarlijke- hond het weekend doorbrengen. Een klein bruin hondje dat venijnig in je vingers bijt als je het teveel aandacht geeft. Heb er een mini bloedbleintje aan overgehouden. ;) (zie foto, haha) 's Avonds hebben we het weekend goed ingezet met all you can eat sushi voor amper € 10.
HUP HUP kleintjes! - Donderdag 19 februari
Vandaag werden we na schooltijd verwacht op 'the athletics' van Laerskool. Deze atletiekspelen voor de kleutertjes tot en met grade 3 werden voor de eerste keer georganiseerd. Op het uitgestrekte rugbyveld waren verschillende standen opgezet: verspringen, hardlopen en hoogspringen. Mijn taak bestond eruit goed in de gaten te houden welk klein dropje als derde over de lijn kwam bij het hardlopen. Je kan je wel voorstellen dat korte beentjes die 60 of 80 meter moeten hardlopen ontzettend schattige beelden oplevereren. ;) Hierna stopten we nog even een straat verder bij het 'rolbalterrein'. De vader van Stephanie en Johannes moesten met hun ploeg een tornooi rolbal spelen. Deze sport kan je vergelijken met petanque. Trekt hier wel meer jongere mensen aan dan bij ons. ;) Na deze lange dag bestelden we pizza en kropen we met een volle maag in ons bedje!
Dinsdag 17/02/2015
Vandaag heb ik het voorstel gekregen om vanaf volgende week in de Engelse klas te staan van grade 1. Ik stelde voor om er ook lesjes te geven. Dat werd positief onthaald door het schoolhoofd, al leek hij ook wat verrast. Hij verwachtte blijkbaar dat wij hier vooral zijn om te 'observeren'. Verder zijn er nog geen afspraken gemaakt rond mijn overstap naar de Engelse klas dus ik weet nog niet hoe het lesgeven zelf praktisch in zijn werk zal gaan. Ik ben wel blij dat ik dan meer zal kunnen betekenen voor de kinderen, maar ik zal de leerlingen van deze klas erg missen. Ik ben al zo aan hen (en hun knuffels) gehecht!
Normaal gesproken zouden we vandaag om 15u een interview geven op de lokale radio. We klopten aan, maar kregen de boodschap dat Sandra niet aanwezig was. Zij is de vrouw die het interview zou leiden. We trakteerden onszelf dan maar op een terrasje tijdens het wachten op Stephanie. Schol!
Maandag 16/02/2015
Sinds vandaag is Stephanie terug. Toen zij de foto's toonde van het trouwfeest, werd ik spontaan jaloers op het prachtige trouwkleed van haar zus. ;)
Vanadag (en vorige vrijdag) stond juf Tereza in mijn klas omdat juf Rolanda op bijscholing was. Juf Tereza is de kleuterjuf waar de leerlingen vorig jaar bij zaten. Zij is een jonge en spontane juf. Je merkt meteen dat de leerlingen haar erg graag hebben. Ik kon het ook heel goed met haar vinden. Ze gaf me zelf haar nummer zodat we elkaar binnenkort nog eens kunnen zien. Ik gaf samen met haar een minilesje over de aanbreng van de letter 'r'. Het was fijn om ook voor even voor de klas te staan. :)
Valentijnsweekend
14/02/2015
We hebben een rustig, maar alweer leuk weekend achter de rug. Zaterdag hebben we eerst wat uitgeslapen (wat nodig was na een week lang elke dag om 05.45u op te staan...). Eens wakker, besloten we dat we wel wat sport konden gebruiken en wilden we met de fiets naar de winkel rijden, MAAR de krag was alweer af waardoor we niet aan de fietsen konden (elektrische garagepoort). Dan maar 6 km te voet gedaan!
De rest van de namiddag genoten we van het zonnetje en deelden we onze ervaringen van de eerste stageweek, tot we plots opgehaald werden door Johannes en Thys. Zij kwamen ons halen om te gaan braaien. We kregen zelfs alle vier een roos. ;) (het was tenslotte Valentijn voor iedereen!).
Zondag kropen we op tijd in ons bedje voor de start van alweer een nieuwe dag om 05.45u en met de blije verwachting dat Stephanie terugkwam! Zij was de afgelopen week niet hier omdat haar zus dit weekend trouwde (op Valentijn!) ooooh ;)
Weekend & braai 2
7/02/2015
Tijdens het weekend zijn we bijna niet thuis geweest. Zaterdag zijn we naar 'black oystercatcher' geweest om wijn te proeven bij een prachtig uitzicht. Nadien reden we naar vrienden van Stephanie voor braai 2, deze keer met vis (yellow tail) die dezelfde ochtend nog gevangen was. Alweer HEERLIJK. We reden ook naar de top van de heuvel om een 'sundowner' te drinken.
Zondag hebben we een stukje met de boot gevaren, een speciale grot aan de zee bezocht en zijn we lekker gaan eten.
Gesonde liggaam Gesonde gees Gelukkige BD's
13/02/2015
Met een muziekje op de achtergrond, zal ik jullie vertellen hoe ik de eerste week op Laerskool beleefd heb. Dit bericht komt wat laat omdat we enkele dagen zonder wifi hebben gezeten. Soms is ook 'de krag af' waardoor we niet altijd kunnen bloggen wanneer we willen. De titel van dit bericht is trouwens de slogan van de school. Ik sta in graad 1, in de Afrikaanse klas van juf Rolanda. Elke graad heeft twee Afrikaanse en een Engelse klas. In mijn klas zitten 26 leerlingen. Hoewel ik in de Afrikaanse klas sta, heb ik het gevoel dat de kinderen ook redelijk goed het Engels beheersen. Tijdens deze eerste week hebben we vooral nog geobserveerd hoe het eraan toegaat in de klas. Tot nu toe heb ik voor de kinderen een Engels boekje voorgelezen en mee geholpen tijdens zelfstandig werk. Opmerkelijk is dat ze geen invulboekjes hebben, maar wel een soort werkboek (lege A4-schrift) waarin ze alles (rekenen, taal, godsdienst, ...) overschrijven, kleuren, plakken, ... Bij bijna elk leerstofonderdeel maken de leerlingen een werkblaadje waar ze nadien de prenten van uitknippen, inkleuren en in hun werkboekje plakken. Ze zijn bijna de hele dag door aan het kleuren, knippen en plakken. Als de kinderen klaar zijn met hun werkje, mogen ze een spelletje spelen, een boekje lezen, kleuren, ... Soms maakt juf Rolanda een "mini-klasje" op de mat. Ze roept dan een zestal leerlingen bij zich en oefent met hen op lezen of rekenen. De meeste kinderen dragen hier trouwens geen schoenen (wegens te warm weer ;) ).
De kinderen van mijn klas, maar ook van andere klassen, zijn erg aanhankelijk. Waar je ook loopt, bijna altijd komt er iemand een knuffel of een koekje geven. Hoewel we nog maar een week op de school zijn, is er toch al een band ontstaan. De kinderen zien mij als een deel van hun klasgroep. Vrijdag was het 'waatlemoensfees'. Alle leerlingen gaan dan naar het rugbyveld en eten watermeloen. Als er een fluitsignaal wordt gegeven, ontstaat er een hele 'chaos' van kinderen en leerkrachten die door elkaar lopen om elkaar 'te smeer'. Met de schil van de watermeloen smeren ze elkaar in. Als nieuwe juf kreeg ik uiteraard de volle lading. :)
's Morgens als de bel gaat, gaan alle leerlingen in hun rij staan en spreekt de directeur hen toe. De leerlingen van de hoogste graad staan bij de rij van de leerlingen van de laagste graad om de juf te helpen. Ze letten er mee op dat de leerlingen luisteren, goed in de rij staan enzovoort.
Het geloof in Jezus is heel sterk aanwezig in de school. De ouders vinden dit ook heel belangrijk. Omdat zij vonden dat hier nog niet genoeg aandacht aan besteed werd, hebben zij 'tools 4 life' opgestart. Dit zijn extra sessies rond geloof. Tijdens de sessie van deze week leerden de leerlingen aan de hand van een toneeltje dat ze een lichaam hebben waarin hun geest en ziel zit en dat ze een eigen wil hebben. Daarnaast leren ze ook veel liedjes die gaan over 'geloven'. Niet alleen in de scholen is het geloof belangrijk, maar ook daarbuiten. Hier thuis bidden we elke dag voor het avondeten. We nemen dan elkaars handen vast, sluiten onze ogen en Stephanie neemt het woord. Dit zijn we thuis niet gewoon, maar hier past het in het plaatje.
Na schooltijd zijn er nog veel sporten die georganiseerd worden op school zoals cricket, zwemmen, tennis, atletiek, netbal, ... Heel wat kinderen nemen hieraan deel. Waarschijnlijk zullen wij binnenkort ook nog enkele van deze sporten mee begeleiden.
Om af te sluiten wil ik nog even zeggen dat de leerkrachten en het personeel van Laerskool, net zoals alle mensen die we al ontmoet hebben, heel vriendelijk zijn. Charlotte en ik zijn meteen opgenomen in het leerkrachtenteam en iedereen vindt het fijn dat we meelopen op hun school. Tot nu toe heb ik het gevoel dat ik nog niet zoveel heb kunnen betekenen in de klas. De juf is wel heel blij met de extra hulp en ik ben graag in mijn klasje, maar ik hoop dat we de komende weken iets kunnen doen of uitwerken waar de school later bij ons vertrek ook nog mee verder kan.
Ik zal jullie op de hoogte houden. Tot snel!
Eerste kennismaking met de scholen
6/02/2015
Vandaag zijn we de beide scholen gaan bezoeken. Eerst werden we verwacht bij Laerskool. In deze school zitten leerlingen met lichte en donkere huidskleuren samen. We namen deel aan de 'saalbyeenkoms'. Dit is een gebeurtenis die elke vrijdag plaatsvindt en waarbij de schoolcultuur heel duidelijk naar voor komt. De leerlingen en leerkrachten komen samen om liedjes te zingen, prijzen uit te reiken voor sportprestaties, de vlag te dragen, het schoollied te zingen, ... Ze maakten ook tijd om ons voor te stellen aan de hele school en ik heb even kennis gemaakt met mijn klasje. Ik zal lesgeven in grade 1, de kleintjes van 7 jaar. Ze kwamen bijna allemaal spontaan hun koekje aan mij afgeven als 'cadeautje' ;) hééél lief! De juf is ook enthousiast! Daarnaast kregen we te horen dat Charlotte en ik op 17 februari een interview zullen geven op de lokale radio... spannend :D
Hierna trokken we verder naar De Heide. We zagen al meteen het verschil met Laerskool. De leerlingen zijn hier allemaal donker van huidskleur en zitten met veel meer leerlingen in een klasje. Wel was ook hier iedereen heel vriendelijk, sociaal en werden we hartelijk ontvangen.
's Avonds zijn er vrienden van Stephanie langsgekomen voor onze eerste braai. HMMM LEKKER! Zoals eerder gezegd, hebben we alleen nog maar vriendelijke mensen ontmoet, waardoor we een heel gezellige avond beleefden. We sloten af in een plaatselijk café en kropen in ons bedje.
Baie lekker!
5/02/2015
We zijn gisteren rond 14u plaatselijke tijd (in België 13u) geland en meteen hartelijk ontvangen door Stephanie en haar mama. Het was een lange vlucht maar we hebben het goed overleefd! De mensen die we hier al ontmoet hebben, zijn heel vriendelijk en gastvrij. We reden van Kaapstad naar Struisbaai met korte tussenstops bij de zus van Stephanie en de winkel. Onderweg waren we overweldigd door de prachtige en diverse landschappen. In Kaapstad zagen we al meteen dat er veel (zwarte) schoolkinderen langs drukke wegen lopen. Je ziet hier ook veel mensen die vervoerd worden in 'bakkies' ofwel een auto waarbij de passagiers in de laadbak achteraan zitten.
's Avonds hebben we een typisch en baie lekker (!) Zuid-Afrikaans gerecht gegeten: bobote! Een ovenschotel van lamsgehakt overgoten met een sausje van eieren en melk. Nadien hebben we nog even gezellig samen gezeten en zijn we gaan slapen (wat nodig was na meer dan 20u onderweg te zijn geweest).
Vandaag is het onze eerste hele dag in Zuid-Afrika. We hebben de vuurtoren van Agulhas (vlakbij Struisbaai) bezocht, hebben op het meest zuidelijke punt van Zuid-Afrika gestaan en hebben iets gedronken op het strand. Het is hier nu ongeveer 27°C met een stralend zonnetje en een klein briesje.. Heerlijk tegenover de sneeuw die nu in België ligt. :D (hihi)
Morgen worden we bij de twee scholen verwacht om kennis te maken en komende maandag starten we met lesgeven. Ik kijk er alvast naar uit!!
Ohja, ik heb écht nog niet genoeg benadrukt hoe prachtig de landschappen, uitzichten, ... hier zijn!!!
Het is hier BAIE LEKKER!
Tot het volgende (zonnige) bericht! ;)
Op het groene plakkaat staat:
'U IS NOU OP DIE MEES SUIDELIJKE PUNT VAN DIE VASTELAND VAN AFRIKA'
We vertrekken bijna!!!!
8/01/2015
Binnen 26 dagen zetten we voet op Zuid-Afrikaanse bodem. Hieronder staat dat we zouden verblijven bij Mr. Coetzee, de dominee van Bredasdorp, en zijn gezin. Dit is nu veranderd. We zullen verblijven in het beachhouse van Stephanie Mostert. Dit huis ligt in Struisbaai, een dorpje op een halfuur rijden van Bredasdorp waar we les zullen geven. Zoals de naam het zelf zegt, ligt dit huis aan het strand en de zee. Je zal er binnenkort ongetwijfeld nog veel prachtige foto's van te zien krijgen!
Verder hebben we nog een tripje naar de ambassade in Brussel achter de rug. Binnen twee weken kunnen we ons visum gaan ophalen en zijn we, op het inpakken na, zo goed als vertrekkensklaar!
Momenteel ben ik nog stage aan het lopen in het tweede leerjaar. Ik heb nu bijna een week achter de rug, dus nog een week te gaan. Daarna komt het vertrek wel héél dichtbij!
Ik tel af!!!
De weersverwachtingen voor onze eerste week in Zuid-Afrika zien er momenteel niet slecht uit!