top of page

Welkom by die gebeurtenis van my lewe!

Hallo allemaal en welkom op mijn blog!

Op 3 februari vertrek ik met Charlotte, Marlies en Marie naar Bredasdorp in Zuid-Afrika.

 

Binnenkort zal ik op deze blog al mijn onvergetelijke avonturen en belevenissen die ik ervaar in Zuid-Afrika delen.

Ik hoop dat jullie via deze weg mee kunnen genieten van mijn avontuur!

 

 

 

START BLOG :

HOME SWEET HOME

 

Ik heb Zuid-Afrika achter me gelaten. Wel 9.518 km om precies te zijn.  We hadden nog een week vakantie om volop te genieten. We hebben nog enkele leuke dingen gedaan, maar telkens drongen de woorden ‘bijna naar huis’ door mijn hoofd. Ik was blij en droevig tegelijk. Het was erg moeilijk om afscheid te nemen van het land, de vrienden, de meisjes en het ‘zalige’ leventje. Toch keek ik enorm uit naar mijn thuiskomst. De laatste dagen mochten voor mij zelfs sneller voorbij gaan. Je weet dat je naar huis moet, en thuis is iedereen er klaar voor. Ik kon niet wachten om iedereen terug te zien.

 

Home sweet home! Eindelijk in België! Het voelt alsof ik kei lang ben weg geweest, maar ook weer alsof het allemaal een droom is geweest die nu al voorbij is. Ik werd zaterdag super ontvangen door vrienden en familie! Nog eens danku voor de spandoek mama, bedankt voor de lekkere taart oma, bedankt voor de reuze fles cava Marlees en bedankt voor het zalige feestje topvrienden! Het was leuk om iedereen terug te zien!

 

De eerste twee weken waren moeilijker dan ik verwacht had. Ik had het gevoel dat ik meer met mijn hoofd in Afrika zat dan in België. Alles ging verder, terwijl ik nog niet volledig mee kon gaan. We leven zo gehaast in België. Eigenlijk hou ik meer van de levenstijl in Zuid-Afrika. Nu gaat het beter en beter. Ik ben stilaan terug aangepast aan het ongeduldige, drukke, snelle België, maar ik mis Zuid-Afrika al zo hard! Ik ga zeker nog een keertje terug!

 

Terug thuis kome en alle oude gewoontes terug oppakken was zalig, maar gek:

- Mijn drie beste maatjes hebben een huis gekocht?! Moet ik dat nu ook doen? Hahahah...

- Owjaa, hier rijden ze rechts met de auto! PASOP!

- Huh, moet het nog niet donker zijn buiten? Het is al 7 uur 's avonds?!

- Juist ja, hier eten ze bijna elke dag patatten.

- Aahja, hier mag je niet dronken rijden met de auto!

- Aah sorry, ik dacht dat je hier ook achter de politie mocht rijden als je ergens sneller wilt zijn dan de rest.

- Eej jom, moeten wij niet bidden? Wij gaan wel eten hé?!

- Waarom braaien wij ons vlees nie?

- Waar is dieje savanna?

- Zalig! Mijn eigen bed. Ik mis het uitzicht op zee al wel...

- Ik kan totaal niet meer volgen ze! Wat is da met Simonne? Blijt die ineens NOG meer?

   en waarom is Jana verhuisd? Wie is dieje vent bij Marian? HUH (thuis)

VRIJDAG

24 april 2015

 

Vandaag zijn Marlies en ik ’s ochtends afscheid gaan nemen van onze klas in Laerskool. Dit deden we natuurlijk met een snoepie, aangezien de kinderen hier niks anders doen dan snoepen. :) Ze hebben zelfs medelijden met de Belgische kinderen, omdat zij geen frisdrank en chips op school mogen eten.

 

Ik heb de afgelopen weken stage gelopen in Graad 5 bij juffrouw Liesbeth. Zij is een echt heel vriendelijke en lieve juf! Ze stelde zelfs voor om adresjes uit te wisselen, zodat ik wanneer ik terug naar Zuid-Afrika kom bij haar kan komen logeren. Nadien was het saalbyeenkomst bij Laerskool, daar hebben we ook een kort bedankwoordje gedaan en werden we nadien verrast in de lerarenkamer met koffie en gebak. Dat was baie lekker! We hebben ook afscheid genomen van de leerkrachten.

 

Nadien was het tijd om onze verfwerken af te gaan maken in De Heide. Ik ben ook nog aan al de schatjes van mijn klas  (Graad 2) in De Heide een snoepie gaan geven. Ze waren weer enorm enthousiast om me terug te zien! Op het einde van de dag werden we ook uitgenodigd om naar de lerarenkamer te komen. Alle leerkrachten hadden zelf taart gebakken. We werden nogmaals bedankt en kregen van iedereen een persoonlijke knuffel! Het afscheid viel zwaar. Ik zal de scholen nooit vergeten!

 

Binnenkort wanneer ik genoeg gespaard heb, kom ik terug om al deze super zalige, enthousiaste, liefdevolle, prachtige mensen terug te zien. Je kan niet geloven hoeveel liefde je hier krijgt! Het doet pijn om alles hier achter te laten, maar langs de andere kant kijk ik ook uit naar het weerzien van familie en vrienden!

 

 

 

 

DONDERDAG 
23 april 2015

 

Vandaag zijn we ’s ochtends naar de saalbyeenkomst van De Heide gegaan. We hadden gevraagd of we een bedankwoordje mochten doen om de leerkrachten, kinderen en directie te bedanken voor de zalige tijd die we daar hebben beleefd. Het was een moeilijk en emotioneel moment… Ik heb hier en daar een traantje moeten laten. Ook de directrice kon haar tranen niet bedwingen en heeft vooraan in de zaal, waar alle kinderen en leerkrachten aanwezig waren, gehuild. Het voelt echt alsof ze familie van me geworden is. Ook de leerkrachten, ze zijn hier allemaal zo baie lief en ze gaan ons echt oprecht missen! Dat maakt het afscheid alleen nog maar moeilijker…

 

 

 

TERUG NAAR SCHOOL

 

Na een topvakantie was het natuurlijk weer tijd om naar school te gaan! Het was baie lekker om terug in die klas te zijn! Nu is onze laatste week alweer ingegaan. Ik kan niet geloven hoe snel de tijd hier vliegt! Ik kijk al op tegen het afscheid vrijdag… Het zal emotioneel niet makkelijk worden, maar ik ben ook wel heel blij dat ik binnenkort mijn fantastische vrienden en familie zal terug zien!

 

VAKANTIE

 

Na  vijf weken in De Heide en twee en een halve week in Laerskool stage te lopen, was het tijd voor een welverdiende vakantie! Ik keek er enorm naar uit, want ik kreeg namelijk bezoek van Hanne en haar familie en nadien van mijn eigen gezin en vriend (Glen)! Het was echt een vakantie om nooit meer te vergeten! Ik heb heel mooie plekken gezien in Zuid-Afrika en ik ben blij dat ik deze dingen heb kunnen delen met de mensen die voor mij veel betekenen!

​

Ik ben met Hanne en haar familie een paar dagen Kaapstad gaan verkennen en daarna heb ik met mijn eigen familie de Gardenroute gedaan. Ik ben met mijn eigen familie ook mijn schooltjes gaan bezoeken. We zijn de ingezamelde kleren vanuit België ook samen gaan uitdelen in de plakkerskampen. Ik ben blij dat ze dit allemaal gezien en meegemaakt hebben!

 

We hebben zoveel dingen gezien, dat het al bijna onmogelijk wordt om hier nu nog een uitgebreid verslag van te typen. Ik zal een lijst opsommen van de dingen die we gezien hebben en die zeker de moeite waard zijn om te bezoeken. (zie foto’s)

 

Kaapstad:

  • Tafelberg

  • Kaap De Goede Hoop

  • Robbeneiland

  • Boulders Beach (strand met pinguïns)

  • Houtbay (prachtig strand)

  • Waterfront (shoppingcenter)

 

Gardenroute:

  • Swellendam

  • Mosselbay

  • Port-Elizabeth – Addo Elephant National Park

  • Tsitsikamma National Park

  • Plettenberg Bay – Monckeyland and Birds of Eden

  • Keurboomstrand

  • Knysna – Knysna Olifantenpark

  • Oudtshoorn

  • Struisbaai

     

Het was een fantastische vakantie die ik nooit van mijn leven meer zal vergeten!

 

KLEREN INZAMELEN

 

Ik wil ook nog BAIE DANKIE zeggen aan iedereen die kleren heeft gebracht! We zijn ze gaan uitdelen in de townships van Bredasdorp. Ik kan jullie niet genoeg bedanken! 

WEEK

23-27 maart

 

Maandag zijn we gaan verven in De Heide. Zij waren weer baie enthousiast om Marlies en mij terug te zien! We hebben de voorkant en de wc’s van de school een mooie kleur gegeven! Ik ben heel tevreden over het eindresultaat. We krijgen zoveel dankbaarheid van de directrice, leerkrachten, leerlingen … Het geeft een zalig gevoel!

 

Dinsdag, woensdag en donderdag ben ik terug naar mijn stageklas gegaan. Ik had in het Nederlands een verhaal geschreven over mezelf en waar ik vroeger naar school ben gegaan. De leerlingen vonden het geweldig! Ze stonden er versteld van dat ze de taal zo goed begrepen. Ze ontdekten dat Zuid-Afrikaans heel hard lijkt op Nederlands. Ik heb ook enkele Franse woorden aangeleerd. Nu kon ik eens lachen met hun Franse uitspraak in plaats van zij met mijn Afrikaanse uitspraak! Daarnaast hebben we ook al enkele filmpjes opgenomen. Ook morgen werken we hier aan verder, zodat we op het einde van de week of toch zeker ten laatste volgende week het filmpje kunnen doorsturen naar België.

 

Vrijdag gaan we weer verven op De Heide. Er zijn nog veel dingen die we een kleur mogen geven. Zowel de directrice als de leerkrachten komen met veel ideeën af. Zo laten we een echte stempel van ons achter!

NAWEEK

21-22 maart

 

Zaterdag zijn we naar het Robbeneiland geweest. Ik keek hier enorm naar uit! We werden met een boot afgezet op het eiland. Daar moesten we meteen in een bus gaan zitten. In deze bus was een gids aanwezig die ons het hele eiland heeft laten zien. Nadien zijn we gestopt bij de gevangenis van Nelson Mandela en nog vele anderen. Vanaf toen werden we rondgeleid door een andere gids. Deze gids had zelf nog in de gevangenis op het Robbeneiland gezeten. Ik vond het een heel leuke uitstap! Vanuit dit eiland hadden we ook een prachtig uitzicht over heel de Kaap.

Zondag hebben we de echte toerist uitgehangen en zijn we met de citybus Kaapstad gaan verkennen! Het was een prachtige dag!

DONDERDAG EN VRIJDAG

19 – 20 maart

 

Donderdag en vrijdag ben ik terug naar Grade 5 gegaan. Zij waren baie enthousiast om me terug te zien! Voor de video uitwisseling met het Spijker in Hoogstraten hadden alle groepjes al wat opzoekwerk gedaan. Ze wilden dit natuurlijk graag aan mij laten zien. Ik heb elk groepje apart genomen om te kijken of ze op het juiste spoor zaten. Alle groepjes waren al goed bezig! We zullen volgende week dus starten met het maken van de video.

 

Na een weekje stage in Laerskool zijn er weer verschillende dingen die me opvallen en die anders zijn dan in de scholen in België.

  • De leerlingen van Grade 5 (5de leerjaar) hebben voor alle vakken andere leerkrachten. Ze hebben wel een klastitularis waar ze elke ochtend bij zitten om de administratie (brieven, toetsen, rapporten …) in orde te maken.

  • De leerlingen moeten verplicht een uniform van de school dragen.

  • Op school wordt er veel meer aandacht besteed aan sport dan in België. Kinderen hebben hier de mogelijkheid om tijdens en na de schooluren te sporten. (rugby, zwemmen, tennis, hockey …) Wanneer leerlingen goed sporten en wedstrijden winnen, krijgen zij tijdens de zaalbijeenkomst een groot applaus (elke vrijdag). Presteren is hier zeer belangrijk, ook op het gebied van punten halen bij theoretische vakken. Kinderen die laag scoren zijn lui en werken niet hard. In België wordt er meer gekeken naar andere factoren die deze resultaten kunnen beïnvloeden.

  • Elke vrijdag is er een zaalbijeenkomst. Dan zingen ze liedjes over Jezus/God, wordt er soms een boodschap uit de bijbel verteld, zingen ze hun schoollied, worden de leerlingen die goed gesport hebben in de bloemetjes gezet … Ze zijn hier heel fier op hun school. Dat merk je vooral aan hun schoolvlag en schoollied.

  • De leerlingen eten hier heel ongezond! Er is zelfs een winkeltje op de speelplaats met snoep, chips, blikjes frisdrank …

  • Veel kinderen komen op blote voeten naar school. Ik vind het maar vreemd. Ze doen dit vooral om de warmte tegen te gaan.

  • De schooluren zijn ook een beetje anders dan in België. De school begint hier al om 07.10 en om 14.15 is de school uit.

  • ...

 

Vrijdag zijn we na school naar Kaapstad gereden. We zijn in de naweek bij de zus van Stephanie gaan slapen. ’s Avonds heeft Tiaan (vriend Stephanie) lekker gebraaid voor ons.

DINSDAG EN WOENSDAG

17 - 18 maart

 

Dinsdag en woensdag zijn we terug naar de school ‘Lesedi’ in de townschip geweest. Er lopen trouwens massa’s honden rond in de townschip. Het doel was dus om geen hond omver te rijden. Op de school zelf hebben we de taak van de leerkracht volledig moeten overnemen. Er waren namelijk leerkrachten afwezig. Dit was voor ons niet zo vanzelfsprekend. Zoals ik al verteld heb, roepen en slagen de leerkrachten hier. Je kan je al voorstellen dat wij met onze lieve stem niet echt veel gezag hadden. Ook de taal blijft nog altijd moeilijk. Er waren ook veel Quosa kinderen. Zij spreken geen Afrikaans of Engels. We hebben ze dan maar baie veel liefde en drukkies gegeven!

MAANDAG

16 maart


Maandag was de eerste stagedag in Laerskool. Dit is de school waar de ouders elke maand schoolgeld moeten betalen. Ik had verwacht dat er meer blanke dan zwarte leerlingen op deze school zouden zitten, maar het is ongeveer gelijk verdeeld. Daar was ik natuurlijk aangenaam verrast door! We werden door alle leerkrachten en het schoolhoofd vriendelijk ontvangen! In het begin is er altijd een korte bespreking met het schoolhoofd en de leerkrachten, nadien bidden de leerkrachten en begint de schooldag.

 

De eerste schooldag op Laerskool is heel goed meegevallen! Ik sta in graad 5, dit is in België het 5de leerjaar. De leerlingen waren zeer enthousiast dat ze er een Belgische juf bijkregen! Ik sta bij juf Liesbeth, zij heeft me meteen een goed gevoel gegeven! Ze heeft me uitgebreid voorgesteld aan de leerlingen en ze staat ook open voor nieuwe activiteiten. Daarom was ze ook heel enthousiast over mijn voorstel. Ik ben namelijk volop bezig met een project in samenwerking met het 6de leerjaar in het Spijker te Hoogstraten! We gaan enkele filmpjes naar elkaar doorsturen zodat de leerlingen van elkaar kunnen leren. De leerlingen in grade 5 zijn al baie enthousiast en ik denk de leerlingen van 6A ook!

 

Kortom het was een topdag!

NAWEEK

13 - 14 - 15 maart

 

Vrijdag was het alweer naweek! Johannes is met enkele vrienden komen braaien. We hebben kip en lamsvlees gegeten, baie lekker!

 

Zaterdag hebben we een luie dag gehouden. Het was heel warm! We zijn dan maar in de zon gaan liggen!

’s Avonds heeft Tiaan,  de vriend van Stephanie, voor ons gekookt. Dit was ook weer baie lekker!

 

Zondag zijn we naar Hermanus gegaan. Dit is een dorpje 2 uur rijden vanuit Struisbaai. Hermanus staat vooral bekend om zijn walvissen. In augustus/september zwemmen er heel veel walvissen. Je kan ze dan van dichtbij bewonderen. Het is dus jammer dat het walvissenseizoen nog moet komen. We zijn in Hermanus gaan lunchen, nadien hebben we een lekkere Belgische wafel gegeten. Er was ook een klein marktje waar ik een mooi rugbyshirt gekocht heb! Onze terugweg was een beetje spannender dan de heenweg. We waren onze afslag voorbij gereden en dachten dat we met onze wegenkaart ook wel de weg zouden vinden. Wij en onze (Jacob) hebben 40 minuten lang 20 km per uur gereden over een zandweg/hobbelweg. Er was niemand te zien. Het was heel erg spannend, zeker toen Marie even zin had om vast te rijden ;). Ik was zo bang, maar ik ben heel blij dat we levend zijn thuis geraakt!

 

 

DONDERDAG EN VRIJDAG

12 - 13 maart

 

Donderdag zijn we weer terug naar de Heide gegaan. We zijn weer een dag bij de kleuters gaan helpen. Ik heb testen mogen afnemen omtrent bewegingsopvoeding. Dit was wel eens leuk om te doen!

 

Vrijdag was jammer genoeg onze laatste dag in de Heide. We hebben het eerste uur leerondersteuning gegeven. Nadien zijn we afscheid gaan nemen van de klas waar we de eerste week gestaan hebben. Dit was voor mij het tweede leerjaar met juf Liezel (zie eerte foto). Ook van de kleuters, kleuterjuffen, directrice, werkmannen,… zijn we afscheid gaan nemen. In Zuid-Afrika knuffelen ze trouwens heel erg veel! We hebben dus heel veel knuffels gekregen/gegeven!

 

De tijd is gevlogen en ik vind het heel jammer dat de stage in De Heide gedaan is. We hadden eindelijk onze draai gevonden! Maandag starten we in Laerskool, daar kijk ik ook wel naar uit!

 

 

WOENSDAG

11 maart 2015

 

Woensdag was de dag waar ik het meeste naar uitkeek… We gingen kleren uitdelen in de Townschips van Bredasdorp. Zuid-Afrikanen gebruiken trouwens voor een Townschip plakkerkamp. Voordat we naar de plakkerkamp gingen, zijn we nog even gestopt bij het houtbedrijf Joshua Tree. Hier maken ze van oude wijnvaten meubels, sleutelhangers, snijplanken,… De mensen die hier werken komen uit de Townschip. Ze krijgen hier de kans om opgeleid te worden en hier dan nadien vast werk te krijgen. Ik vond het een heel mooi initiatief. Het is ook heel milieuvriendelijk om oude wijnvaten te recycleren.

 

Ik ben nu zelf al 5 weken in de Heide stage aan het  doen. Op deze school zitten heel veel kinderen die in een Townschip leven/wonen. Ik vond het dan ook belangrijk dat ik met eigen ogen kon zien waar deze kinderen leven! In het begin had ik een beetje schrik, maar na een tijdje voelde ik me beter. We zijn kleren gaan uitdelen aan pasgeboren baby’s, maar ook aan enkele volwassenen. Emelie, de vrouw die ons hierbij begeleide, doet dit al een tijdje. De mensen in de Townschip weten daardoor wat we komen doen. We werden niet als ‘indringers’ beschouwd. Ik ben blij dat ik dit heb kunnen zien, maar ik ben ook teleurgesteld/gekwetst/verbaasd/ontroerd dat er mensen zijn die nog altijd in zo’n omstandigheden moeten leven…

 

Even today we don’t pay serious atention to the issue of poverty, because the powerful remain relatively untouched by it.
Most peale distance themselves from te issue by saying that if the poor worked harder, they wouldn’t be poor.

Now can i say, it’s not that easy!!

 

DINSDAG

10 maart 2015

 

Dinsdag zijn we met de ‘Copy Cats van Jezus’ meegegaan. Dit is een groepje enthousiaste dames die in kleuterscholen gaan zingen over Jezus en God. Ze hebben dinsdag ook een verhaal uit de Bijbel op een heel creatieve manier verteld. De kleuters begonnen te gillen wanneer we binnenkwamen. Het was al meteen duidelijk dat ze de ‘Copy Cats van Jezus’ heel erg leuk vinden! In deze kleuterscholen zitten kinderen die in heel slechte omstandigheden leven. De school zelf is gelegen in een Townschip. De kleuters van deze school waren zo lief! Ze hebben ons helemaal plat geknuffeld!

 

 

MAANDAG

9 maart 2015


Deze week was niet zo goed begonnen… We waren nog een beetje in shock door het zware ongeval van zondagavond. We hadden een afspraak met Cecilia van Education Connection om onze activiteiten voor de komende weken te bespreken. Vandaar komt ook de oproep om kleren te brengen naar mij thuis (Withof 4, 2320 Hoogstraten). Mijn ouders komen op bezoek en zullen 1 koffer van 30 kilo met kleren mee kunnen brengen. Nadien kunnen er nog altijd pakketten worden opgestuurd! Dus verzamelen is de boodschap!

 

We hebben met Cecilia ook gesproken over het ongeluk. We waren allemaal nog in schok en verdrietig over wat er gebeurd is, waardoor we besloten hebben om rustig naar huis te rijden.

NAWEEK

6 – 7 – 8 maart 2015

 

We zijn dit weekend weer bij Tanya gaan slapen, Joepie!
Vrijdag zijn we rustig iets gaan eten, want we waren allemaal moe van de schoolweek en van de toch wel lange trip naar Paarl. Zaterdag zijn we naar de wijnroute in Paarl geweest. Dit was echt zalig! Overal in Paarl waren tentjes met live bands. Je moest één keer inkom betalen en dan kreeg je een wijnglas waaruit je heel de dag kon drinken. Afrikanen kunnen veel drinken en dat hebben we zaterdag weer ondervonden. Natuurlijk hebben we zelf ook lekker veel wijn gedronken! Het was een heel gezellige dag!

 

Zondag zijn we naar Waterfront geweest. Dit is een groot shoppingcentrum in Kaapstad. We hebben ook enkele terrasjes gedaan en zijn nadien terug naar Struisbaai gereden.

Een zalig weekend, dat kan je wel zeggen… Totdat we zondag naar huis reden. We waren allemaal nog volop aan het genieten van de mooie uitzichten in Franchshoek, maar toen zijn we in een echte nachtmerrie terecht gekomen. We moesten plotseling heel hard remmen, want net achter een bocht lag een bakkie omgekanteld op straat. Dit was zeer gevaarlijk. Wij zijn daarom ook meteen uit de auto gesprongen. Vier volwassenen en twee kinderen waren uit de laadbak gevlogen. Twee jonge mannen zaten nog geklemd in het voorste stuk van de bakkie. Er was geen signaal, dus er was nog altijd geen ambulance / politie / brandweer gebeld. Dit heeft Stephanie zo snel mogelijk proberen te doen. We hebben de taken een beetje proberen te verdelen. Al was alles zo vanzelfsprekend. Het leek wel of we allemaal op automatische piloot handelden. Je hoort wel eens vaker op het nieuws of op tv over ongelukken, maar nu stonden we er zelf middenin en je weet nooit van te voren hoe je zal reageren.

Marlies is de auto’s die aangereden kwamen gaan waarschuwen voor het ongeval, zo werden er nog meer ongevallen voorkomen. Marie en Charlotte hebben zich ontfermd over de twee jonge kinderen. Ze hebben de kinderen proberen te troosten en gerust te stellen. Ikzelf ben naar de twee geklemde mannen in de auto gelopen. Ik heb geprobeerd om ze bij bewustzijn te houden door enkele vragen te stellen. Na een half uur/drie kwartier was er eindelijk een ambulance te zien! Jammer genoeg was dit al te laat voor één van de twee jonge mannen. Nadien hoorden we op de radio dat ook de andere jonge man om het leven was gekomen.

 

Het is heel moeilijk om neer te schrijven wat er toen door me heenging. Ik was zelf in shock, waardoor ik ook niet alles meer goed herinner. Het is wel heel moeilijk om het beeld van de twee geklemde mannen uit mijn hoofd te krijgen.

Ik ben sprakeloos over hoe de hulpdiensten hier te werk gaan. De ene jonge man was overleden nog voor de hulpdiensten ter plekke waren. Er was al wel een soort van EHBO-man terplekke. Ik had één van de twee geklemde mannen zijn hoofd op een bak gelegd zodat zijn hoofd niet helemaal naar achter hing. Wanneer de EHBO-man ontdekte dat deze man overleden was, sleurde hij de bak onder zijn hoofd vandaan en gooide hij een dikke lap (deel van de auto) over zijn hoofd. Zo respectloos, dit gebeurde voor de ogen van de twee kleine kinderen. Toen de hulpdiensten arriveerden zou je denken dat ze eerst de kinderen weg zouden nemen bij deze verschrikkelijke situatie. Nee, wij hebben zelf voorgesteld om de kinderen eerst weg te brengen...

 

Dit alles zal zich nog lang in mijn hoofd afspelen. Ik zal deze zondagavond niet snel vergeten.

STAGEWEEK

2-6 maart 2015

 

De voorbije stageweek hebben Marlies en ik op maandag en woensdag leerondersteuning gegeven. De leerondersteuning voor wiskunde verloopt vlot, de leerondersteuning voor Afrikaans is nog steeds moeilijk. De klanken worden helemaal anders uitgesproken en er is ook een groot verschil in hun woordkeuze. Zo gebruiken wij bijvoorbeeld woorden die voor hen heel onbeleefd overkomen. Het is daarom moeilijk om de kinderen te ondersteunen. We proberen ook voor voldoende afwisseling te zorgen. Zo hebben Marlies en ik bijvoorbeeld het liedje van ‘de krokodil’ aangeleerd. De kinderen waren enorm enthousiast! We hadden het dansje/liedje ook gefilmd en het was fantastisch om te zien hoe de kinderen hier op reageerden. Het leek wel of ze nog nooit een video van zichzelf gezien hadden.

Dinsdag zijn we gestart met het tekenen op de muren bij Graad R (kleuterschool). Donderdag zijn we verf gaan kopen en zijn we er meteen ingevlogen. We waren nog niet helemaal klaar met schilderen en daarom mochten we vrijdag i.p.v. leerondersteuning de muren verder schilderen. Iedereen is hier zo enthousiast! Het geeft echt een voldaan gevoel! De kinderen bleven heel de speeltijd aan het hek staan om naar onze ‘schilderkunsten’ te kijken. Marlies en ik zijn zeer trots op het eindresultaat! Bij deze ook bedankt aan iedereen die gesponsord heeft, zonder jullie steun hadden we geen verf kunnen aankopen. De directrice heeft ons ook gevraagd of we nog meer in de school willen opvrolijken met onze kleurrijke verf! We kijken hier enorm naar uit!

We hebben dinsdag ook nog een gesprek gehad met Cecilia van Education Connection. Dit is een organisatie die allerlei projecten uitvoeren om kinderen op verschillende manieren te helpen. We kijken er naar uit om met deze organisatie samen te werken.

NAWEEK

 

Zondag 1 maart 2015

 

Zondag hebben we een echte zondag gehouden! Een lekkere luie dag, echt precies wat we nodig hadden!

Zaterdag 28 februari 2015

 

Zaterdag zijn we naar Johannes gereden. Johannes is een vriend van Stephanie en nu dus ook van ons. Het was ongeveer een uur rijden en ook de eerste keer dat we met onze auto zo ver gingen rijden. Onze auto is de oude auto van Stephanie en heeft de naam ‘Jacob’. Het is een schattige, oude Opel. We zijn echt heel blij dat we deze auto mogen gebruiken!

Het is trouwens zo raar om als chauffeur rechts in de auto te zitten en met je linker hand te schakelen. Hier zijn ook geen kruispunten met voorrang aan rechts, iedereen moet stoppen en wie eerst gestopt is, mag rijden. Dat kan dus wel eens voor discussies zorgen. We vallen ook nog regelmatig stil, maar de Zuid-Afrikanen zijn zeer geduldig, gelukkig! Een minder leuke ervaring in het verkeer is dat bijna iedereen alcohol drinkt wanneer ze nog moeten rijden of aan het rijden zijn.

Voor mij was dit in het begin heel moeilijk om mee om te gaan, maar ik ben er nu al een beetje aan gewend. In België zou dit echt niet door de beugel kunnen. Aanpassen aan andere gewoontes blijft dus soms nog wel moeilijk.

 

We zijn rond 11 uur aan de boerderij van Johannes aangekomen. Wat een domein! Alle boeren hebben hier zoveel hectare grond! Ik vind het zelfs raar dat ze weten van wie welk stuk grond is. Johannes heeft een kleine rondleiding gegeven op de boerderij. Ik heb ook even mogen rijden met het soort van tractor (mega groot machine). Nadien zijn we naar zijn ouders gereden. Hij zegt dan dat zijn ouders naast hem wonen, hij bedoelt dan 3 km verder. Als ze in Zuid-Afrika zeggen ‘wij zijn buren’, bedoelen ze eigenlijk: wij wonen minder dan 10 km van elkaar. We zijn bij zijn ouders aangekomen en daar waren ze de schapen aan het scheren, dat was wel eens leuk om te zien.  

Toen was het eindelijk tijd voor onze verrassing. We mochten niet weten wat we gingen doen. Het was dus wel een beetje spannend! We zijn aangekomen aan het ‘Boathouse’. Dat was een mega gezellige bar/restaurant waar we eerst een lekkere pizza hebben gegeten. Nadien zijn we met een boot gaan varen. We mochten ook met een ‘tube’  (rond luchtkussen) achter de boot gaan hangen. Dat was echt zalig! Binnenkort wil ik nog eens met de boot gaan varen, want ik heb al spijt dat ik niet geprobeerd heb om te wakeboarden! De boot is van vrienden van Johannes, dus dat kan geregeld worden! ;)  ’s Avond zijn we gaan... rarara, inderdaad gaan braaien. We hebben lekker yellowtaile gegeten! Deze vis hebben we al meerdere keren gegeten en is baie lekker!

 

Vrijdag 27 februari 2015

 

We hebben vrijdag een rustige tv avond gehouden. We waren allemaal moe van de voorbije weken. Het is hier al zo druk geweest, dat ik bijna geen tijd heb gehad om iemand te missen! :)

STAGEWEEK

23 – 27 februari 2015

 

Marlies en ik hebben in de voorbije week leerondersteuning mogen geven (maandag, woensdag en vrijdag) en we zijn ook gaan participeren in de kleuterschool (dinsdag en donderdag). Leerondersteuning is hier net iets anders dan in België. Ze denken niet na over welke leerlingen ze gaan kiezen om ondersteuning te geven. De leerkrachten kiezen willekeurig enkele leerlingen uit hun klas, die dan met mij naar een apart lokaal moeten gaan om dan aan hun ‘zwakke’ vakken te werken. Bij deze leerlingen is er vaak zo’n groot niveauverschil, dat werken op niveau van een leerling heel erg moeilijk wordt. Zo had ik vorige keer bijvoorbeeld een groep van 8 leerlingen, er was een meisje dat bijna niet kon lezen (3de leerjaar) en enkele jongens die alle woorden vlot konden lezen. Dit werkt niet zo goed… De jongens geraken verveeld en het meisje voelt zich minderwaardig. Ik denk dus dat er over de keuze van de leerlingen nog harder nagedacht moet worden...

 

We zijn enorm blij dat de directrice van De Heide zo goed naar onze gevoelens/bedenkingen luistert! We hadden de voorbije weken echt het gevoel dat we aan het observeren waren en jullie weten allemaal hoe frustrerend het is om heel de dag te kijken en niks te kunnen doen. Je zit dan gewoon de uren af te tellen en dat was niet de stage waarvoor we helemaal naar hier zijn gekomen. De directrice heeft enkele klassen van het derde leerjaar ingelicht over de leerondersteuning die we gaan geven/hebben gegeven. De leerkrachten reageren allemaal heel positief. Ze geven telkens materialen mee waaraan we met de leerlingen kunnen werken. Ik zou ook nog graag zelf enkele materialen (spelletjes, oefeningen,…) willen maken voor de leerlingen, maar dat is iets voor de komende weken.

De kleuterjuffen hebben ook gevraagd of we goed kunnen tekenen en of we eventueel in de toiletten een leuke prent op de buitenkant van het gebouw willen schilderen. We zijn hier heel enthousiast over en we proberen hier volgende week werk van te maken!

 

Dinsdag was een speciale dag. Ze hadden gevraagd of we dinsdagnamiddag een interview wilden doen voor de radio. Eerst moesten Charlotte en Marie naar binnen en nadien Marlies en ik. We hadden de vragen voorbereid, maar Sandra (de radiopresentatrice) had alle vragen al aan Marie en Charlotte gesteld. Het was voor mij heel moeilijk om te improviseren in het Engels. Gelukkig heeft Marlies veel vragen kunnen beantwoorden! Het was wel eens een leuke ervaring om in een radiostudio te zitten.

 

Conclusie stage: Het gaat de goede richting uit. De stage begint voor ons meer en meer zinvoller te worden en dat geeft voldoening! Ook de kinderen zijn zo lief! Op de speelplaats hoor je van alle kanten je naam roepen. Mijn naam is hier trouwens een groot probleem in Zuid-Afrika… Niemand kan hier ‘KAAT’ uitspreken, ze zeggen dan zoiets als ‘GOAD, GAAD,…’, heel raar! Ik moet hier dus meestal een paar keer mijn naam herhalen vooraleer ze het juist uitspreken.

 

MAANDAG

23 februari 2015

 

Vandaag moesten we 's ochtends om 8 uur in de school "Gimnaium" in Paarl zijn. Wat een leuke ervaring. Sport is hier één van de belangrijkste dingen. We reden de schoolpoort binnen en we zagen alleen maar sportvelden (tennis, rugby, hockey,…). Rond 9 uur zijn we naar de saalbyeenkoms geweest. Dit doen ze trouwens in alle Zuid-Afrikaanse scholen. Alle leerlingen van de school verzamelen zich dan in een grote zaal. Er wordt dan gezongen (schoollied en ook andere liedjes), aandacht gegeven aan sportprestaties van leerlingen en de directeur en soms ook enkele leerkrachten nemen het woord.. Alle leerlingen dragen hier mooie uniformen. Het lijkt wel een beetje op de typische Amerikaanse scholen.

 

Nadien zijn we in "Tea under the trees" (dit is een baie gezellige tuin in Paarl) thee gaan drinken. Toen was het weer tijd om naar huis te rijden (Struisbaai). Home sweet home!

ZONDAG

22 februari 2015

 

Vandaag moesten we vroeg opstaan. We gingen samen met Stephanie en Tanya naar de kerk. De mensen in Zuid-Afrika zijn heel gelovig! Het was een leuke ervaring. De mensen hier zingen en dansen in de kerk. Iedereen hoort erbij. Het was leuk om eens in een andere sfeer te vertoeven in een kerk.

 

Nadien zijn we naar een klein leeuwenpark gegaan in Stellenbosch. We hebben hier ook wijn geproefd. Het was baie gezellig. Na de wijnproeverij zijn we naar root 44 market geweest. Dat is een gezellige markt met lekker eetkraampjes.

 

 

ZATERDAG

21 februari 2015

 

Vandaag zijn we voor de eerste keer in Kaapstad gaan shoppen. Dat was baie lekker! Nadien zijn we naar een rugbywedstrijd gaan kijken. Wij moesten voor de Stormers stemmen, dit is de rugbyploeg van Kaapstad. Ik keek hier enorm hard naar uit. In Zuid-Afrika is rugby de populaire sport, zoals dat in België voetbal is. Het was echt spectaculair om zo’n rugbymatch eens live te zien. We zijn ’s avonds in Kaapstad nog een lekkere liefmans on the rocks gaan drinken.

 

 

 

VRIJDAG

20 februari 2015


Joepie weekend! We zijn vandaag met Stephanie naar Paarl gereden. Dit is de plaats waar Stephanie tijdens de Hoërskool (middelbaar) altijd naar school is gegaan. We mogen een heel weekend bij Tanya overnachten (vriendin Stephanie). We hebben vandaag 3 uur gereden, dat was na een week stage toch wel een lange trip. We zijn ’s avonds sushi gaan eten. All you can eat voor 13 euro, belachelijk goedkoop! Uiteten is hier trouwens ook vele goedkoper dan in België.

WOENSDAG

18 februari 2015

 

Marlies en ik zijn vandaag samen naar de directrice geweest. We hebben voorgesteld of we stage konden doen in de kleuterschool. Ten eerste omdat het Afrikaans heel moeilijk te verstaan is en ten tweede omdat we in de kleuterschool meer kunnen participeren. De directrice reageerde zeer positief. Ze heeft ons meteen aan de kleuterjuffen voorgesteld. Het was echt een top dag! We voelden ons echt nuttig, de juffen betrokken ons veel harder bij het lesgebeuren. Ik kijk uit naar meer stagedagen bij de kleutertjes!

MAANDAG EN DISNDAG

16 en 17 februari 2015

 

Maandag waren we heel  blij dat “Mama Stephanie” terug was. Ze had de krant bij en wie stond er in? Inderdaad, wij! Iedereen is zo enthousiast over ons. Het lijkt wel of ze nog nooit een Belg gezien hebben.

 

Marlies en ik zijn ondertussen van klas gewisseld. Ik sta nu in grade 3 (3de leerjaar). Het is een andere leerkracht en het zijn andere leerlingen, maar voor de rest is er nog altijd niets veranderd. De leerlingen schrijven heel de dag door en de leerkracht is heel dominant. Vanochtend moesten de leerlingen in sprongen van 5 tellen, wie even moest nadenken, kreeg enkele harde slagen op zijn/haar achterwerk. Het is zo moeilijk om je op zo’n momenten te beheersen…

 

Ik zou graag iets meer willen betekenen voor de school. We hebben dit ondertussen met Stephanie besproken. Tijdens deze week gaan we naar een oplossing zoeken.

 

Zaterdag 14 februari – Zondag 15 februari

WEEKEND

 

We hebben dit weekend geen Wi-Fi gehad. Dat was wel een beetje vervelend, zeker wanneer je zo ver weg bent van huis. Vanaf nu hebben we onbeperkte Wi-Fi, JOEPIE!

 

Het was een heel rustig weekend. Stephanie was vanaf vorige week dinsdag naar Kaapstad voor de trouw van haar zus. We hadden dus geen auto en waren een weekend mamaloos, maar alles is goed verlopen. We zijn naar de winkel geweest, hebben wat in de zon gelegen en we hebben wat uitgerust. Zaterdag was het Valentijn en dat vieren ze hier heel hard! Veel harder dan in België. Vrienden van Stephanie brachten ons rozen en namen ons mee naar een braai (BBQ). Het was een baie gezellig weekend!

Maandag 9 februari tot vrijdag 13 februari

STAGEWEEK 1

 

De eerste week stage zit er al weer op! Wat vliegt de tijd hier! Ik heb al even niets kunnen posten, omdat de Wi-Fi op was…De eerste stageweek was zeer vermoeiend. We moeten elke dag om 6 uur opstaan. Dit is echt heel vroeg… In Zuid-Afrika is het dan nog eens de gewoonte om ’s avonds heel laat te eten (rond 8/9 uur). Je kunt dus niet direct na het eten gaan slapen.

 

Het Zuid-Afrikaans is ook nog zeer moeilijk te verstaan. Ze gebruiken andere klanken en hun zinsbouw is ook niet te vergelijken met onze taal. Het was dus heel de week aandachtig luisteren naar wat de directrice, de leerkrachten en de kinderen zeiden. Nu, na een week, kunnen we al een beetje meer Zuid-Afrikaans verstaan. De taal zelf spreken blijft nog wel moeilijk. Ik gebruik nu nog voornamelijk korte woordjes om mezelf te verduidelijken, sommige kinderen verstaan ook Engels.

 

In de klas is het ook helemaal anders dan in België. In ‘De Heide Primêr’ is het leren en presteren het allerbelangrijkste, terwijl in België veel meer aandacht wordt besteed aan het welbevinden en de betrokkenheid van de leerlingen.

Ik sta in het tweede leerjaar en deze jonge kinderen moeten heel de dag het bord overschrijven. Dit grotendeels omdat ze geen werkboeken hebben, maar ook omdat ze hier totaal anders te werk gaan. In België zou het belangrijker zijn dat de leerlingen tijdens een les Wiskunde enkel het antwoord in hun werkschrift schrijven. Terwijl hier de kinderen alles moeten overschrijven, heel de dag door! Mijn klas bestaat bijna uit allemaal kinderen van 8 jaar, het is dan ook niet moeilijk dat ze na een paar uur hun concentratie verliezen.

 

Een ander groot verschil tegenover het onderwijs in België is dat de leerkracht hier een groot aanzien heeft. De leerkracht staat hier boven de leerlingen. Er wordt veel geroepen en af en toe een tik gegeven. Dit is voor ons zeer moeilijk om mee om te gaan. We zijn gewend om de beste vriend te zijn van de leerlingen en om de leerlingen vooral positief aan te moedigen. De verschillen op pedagogisch vlak zijn zeer groot ten opzichte van de scholen in België. Zo was het vrijdag bijvoorbeeld Valentijn. Dat vieren ze in Zuid-Afrika trouwens heel hard! De leerlingen moesten allemaal rood-wit gekleed naar school komen. Dit was voor vele kinderen niet vanzelfsprekend. Er waren kinderen met roze of paarse dingen, omdat ze gewoon geen rode kleren hadden. Er werd in de klas een stemming gehouden van welk kind het mooiste was en alleen maar degene met enkel rood en wit mochten meedoen. (Wie stemt er voor die? Niemand? Ga dan maar zitten.) Ik wou echt bijna ingrijpen, maar zo gaat het hier nu eenmaal. Nadien kwamen alle leerlingen samen en werden de miss en mister Valentijn gekozen door enkele leerkrachten. Het is soms echt moeilijk om jezelf aan te passen aan deze manier van onderwijs.

In ‘De Heide Primêr’ houden ze ook elke maand een soort van eetfeest. Ouders en leerkrachten maken lekkere dingen, die ze dan voor heel weinig geld verkopen aan de kinderen. Daarnaast krijgen de meeste kinderen ’s middags eten op school. Dit zijn de kinderen die geen eten van thuis kunnen meebrengen, dit is ongeveer 2/3 van de klas. Mijn leerkracht vertelde dat sommige kinderen uit mijn klas 1 keer op een dag eten en dat is dan die ene keer in de klas… Choquerend!

De relatie tussen de leerkrachten in Zuid-Afrika is totaal anders dan in België. Elke ochtend bidden ze samen en zingen ze samen een liedje. Dit is goed voor de groepssfeer. Nadien neemt de directrice het woord en worden er belangrijke dingen besproken over de dag/week/weekend. Het team komt dus elke dag samen, waardoor misverstanden en moeilijkheden sneller besproken kunnen worden. Ook Valentijn werd door de leerkrachten hard gevierd. Zo zie je hieronder de lerarenkamer die helemaal aangekleed is in het thema Valentijn. We mochten ook zelf een quote mee naar huis nemen. Probeer het maar eens te vertalen ;).

Nu even over de stage zelf. Ik heb tijdens deze week meer het gevoel gehad dat ik 5 dagen ben gaan observeren in een klas. De kinderen en de leerkrachten zijn echt heel lief voor ons, maar we weten niet goed wat er van ons verwacht wordt. Er is ook niet echt iets afgesproken. Ik heb de leerlingen het liedje ‘hoofd, schouders, knie en teen’ aangeleerd, het liedje ‘Nu wordt het stil’ en ik heb een klein lesje wiskunde gegeven. De rest van de tijd zitten we gewoon te kijken en wat rond te lopen. We helpen soms met verbeteren en met uitdelen, maar we hebben niet echt het gevoel dat we iets bijdragen tot de school… Ik hoop dat dit nog gaat veranderen, we wachten nog even af.

 

Zo dat was het voor deze week, eindelijk weekend en tijd voor ontspanning!

 

 

Maandag 9 februari

 

Spannend! De eerste echte schooldag in De Heide Primêr. De dag begon in de lerarenkamer. Wat een vriendelijke leerkrachten! Iedereen spreekt je meteen aan en is echt geïnteresseerd. De directrice en de leerkrachten zongen een liedje en deden een kort gebedje. In Zuid-Afrika wordt trouwens heel veel gebeden. Wij doen dit nu ook bij elke maaltijd, Stephanie neemt dan meestal het woord. Het is altijd zo lief wat ze zegt!

 

Marlies en ik werden in de lerarenkamer voorgesteld. Nadien begon onze eerste schooldag echt. Ik ben begonnen in grade 2 (tweede leerjaar). Ik en Marlies krijgen de komende vijf weken elke week een andere klas/grade. De dag begint er eigenlijk bijna hetzelfde als in België. De kalender en het weer worden overlopen. Elk kind mag kort iets vertellen en nadien beginnen de lessen Wiskunde, Taal, Engels, Schrift,… Wat me vooral is opgevallen is dat de kinderen in het tweede leerjaar heel veel moeten stil zitten, alles moeten opschrijven en bijna altijd moeten zwijgen. Ik heb vandaag al wel ‘hoofd, schouder, knie en teen’ samen met de kinderen gedanst/gezongen.

 

Dankie voor die mooie dag!

 

 

 

Zondag 8 februari

 

Deze dag begon zeer chaotisch! Stephanie maakte ons wakker en we moesten in 10 minuten klaar staan om een boottrip te maken. De vrienden van Stephanie gaan in het weekend vissen en vonden het leuk om ons even mee op zee te nemen! Nadien zijn we even tot rust gekomen en hebben we lekker ontbeten.

 

In de namiddag zijn we naar een mooie grot in de zee geweest. Het was er prachtig! We moesten wel snel zijn, want het water begon stilletjes aan omhoog te komen. Toen was het alweer tijd om te eten. We zijn in een lekker restaurantje aan de zee gaan eten! Baie gezellig en baie goedkoop! Stephanie had ’s avonds voor ons popcorn gemaakt. Ze is echt zo lief! Ze zorgt zo goed voor ons!  

 

Zaterdag 7 Februari

 

Vandaag zijn we naar de Black Oyster Catcher gegaan. Dit is een wijnproeverij en natuurlijk hebben we van de lekkere Zuid-Afrikaanse wijntjes geproefd! In Zuid-Afrika is het de gewoonte om in het weekend te braaien en elkaar uit te nodigen. We mochten dus terug bij de vrienden van Stephanie gaan braaien.

 

Voordat we begonnen met eten, zijn we met een bakkie naar de top van een berg gereden! De rit was echt heel leuk! We zaten met iedereen in de bakkie. (Dit zou je in België niet moeten proberen! Het verkeer is hier trouwens echt niet normaal. Wanneer bijvoorbeeld de politie op de pechstrook rijdt, rijden de auto’s die zin hebben daar gewoon achter.) Toen we boven aan de top aankwamen, hebben we een sundowner gedronken. Het was prachtig! Na de lekkere braai waren we allemaal moe en zijn we gaan slapen.

 

 

Vrijdag 6 Februari

 

We zijn vandaag vroeg opgestaan voor een kennismaking met onze twee stagescholen. De eerste school was Bredasdorp Laerskool. We werden hier ontvangen als echte helden. De leerlingen zongen verschillende liedjes voor ons. De directeur en de leerkrachten waren echt heel vriendelijk. We voelden ons meteen welkom! Weet je wat ze in België ook zouden moeten doen? In Bredasdorp Laerskool krijgt de klas waarvan de meeste ouders op het oudercontact aanwezig zijn pizza. Dat was voor ons wel heel grappig!

 

Nadien zijn we naar de Heide Primêr gegaan. Deze school is het niet gewoon om stagiaires te begeleiden. We werden ontvangen door de directrice. Ze was heel vriendelijk en heeft ons een rondleiding gegeven. We merkten het verschil tussen de beide scholen meteen. Er waren veel meer leerlingen, de leerlingen zijn allemaal kleurlingen, de klassen zijn in verhouding met de leerlingen veel kleiner,…

 

Na deze kennismaking was het tijd voor onze eerste braai (BBQ) in Zuid-Afrika. Stephanie had enkele vrienden uitgenodigd. Het was echt baie gezellig!

 4 en 5 februari

 

Eindelijk! We zijn na een lange vlucht gearriveerd in Zuid-Afrika!! 

Het is hier echt wel baie lekker (super leuk)! Stephanie kwam ons

samen met haar mama halen aan de luchthaven in Struisbaai.

Ze is zo lief, dat kan je al zien aan het bordje dat ze bij had!

 

Na een lange vlucht moesten we nog 2,5 uur rijden naar Struisbaai.

Dat is onze verblijfplaats voor drie maanden. Onderweg kwamen we

townships en (zwarte) schoolkinderen tegen op straat. Dit was voor ons

meteen een beetje een cultuurschok. We zijn rond het avondeten

gearriveerd aan ons verblijf. Het is hier echt baie mooi!

 

’s Avonds hebben we ‘bobote’ gegeten, dit is een typisch Zuid-Afrikaanse ovenschotel. De mama van Stephanie had dit voor ons gemaakt. De mensen hier zijn erg vriendelijk en gastvrij! Ik voel me hier baie welkom! Het is dan ook niet moeilijk om een thuis te creëren. Na een lange dag was het tijd om te gaan slapen, om dan de dag nadien weer lekker te ontbijten!

 

Het was dan ook meteen onze tweede dag in Zuid-Afrika. We hebben de vuurtoren in Agulhas beklommen en nadien hebben we ook het meest zuidelijke punt van Zuid-Afrika bezocht! Natuurlijk zijn we ook nog even iets gaan drinken op het strand! Baie gezellig! Morgen gaan we kennis maken met de scholen in Bredasdorp. Dat is een klein halfuurtje rijden met de auto vanuit Struisbaai. Ik kijk er echt naar uit!

 

Tot snel & zonnige groetjes vanuit Struisbaai!

14 december

 

We zijn al enkele maanden bezig met ons voor te bereiden op onze buitenlandse stage. Zo hebben we bijvoorbeeld al veel papierwerk in orde moeten maken: aanvraagformulier, motivatiebrief, aanvraag beurs, allerlei papieren voor visum,... Daarnaast hebben we ook al enkele infosessies gekregen van Jonas (onze begeleider). De eerste week gaat hij mee naar Bredadorp om de scholen en de omgeving een beetje te verkennen, nadien volgt hij onze stage op vanuit België.

 

Enkele belangrijke weetjes:
 

  • Wij vertrekken op dinsdag 3 februari 2015.
     

  • Wij verblijven in Struisbaai. Het was eerst de bedoeling om in een gastgezin te verblijven, maar Stephanie Mostert (onze gastvrouw) heeft daar anders over beslist. Zij heeft voor ons een prachtig beachhouse geregeld!
     

  • In Zuid-Afrika zijn de seizoenen omgekeerd! De zomer loopt ten einde wanneer wij aankomen! 'Salig weertje' dus!
     

  • Ik loop de eerste 5 weken samen met Marlies stage in de Heide Primêr, nadien wisselen we met Marie en Charlotte en lopen we stage in Bredasdorp Laerskool. Door deze wisseling ervaren we de de tegenstellingen in het onderwijs en in Zuid-Afrika algemeen. De Heide Primêr is een non-fee school (arme school). In deze school zitten veel kinderen die in townships wonen en die onderliggende problemen hebben. Bredasdorp Laerskool is een fee-school (rijke school), deze school heeft veel faciliteiten en middelen.
     

  • Wij komen terug op zaterdag 2 mei 2015=FEEST ! :)

21  januari

 

Ik heb net mijn laatste stage in het derde leerjaar achter de rug. Het was weer een enorme leuke en leerrijke stage. Bedankt 'Spijker' voor de fijne samenwerking, het was echt heel plezant! Nu kan het aftellen wel echt beginnen!

Nog maar 13 dagen en we zijn vertrokken voor drie maanden naar het prachtige Zuid-Afrika! Ik vind het héél spannend en ik kijk er echt naar uit om te vertrekken! Volgende week moeten we ons visum in Brussel gaan afhalen en dan kunnen we beetje bij beetje beginnen inpakken zodat we zeker niks vergeten! :) 

 

Olé olé het weer in Struisbaai is oké!

 

 

 

 

 

 

 

 

bottom of page